p.1
HENRICI ALBERTI
HAFNIA-DANI
REGIA CLIO.
(1) AD
SERENISSIMUM ET POTENTISSIMVM
PRINCIPEM,
DN. CHRISTIANUM IV.
DANIAE, NORWEGIAE, WANDALORUM,
GOTHORUMQUE
REGEM AUGUSTISSIMUM
etc.
Iustitiae columen, verae pietatis asylum,
O Rex, qui duplicis fers diadema throni.
Haec adolescentis cape prima pericula Musae,
Quae celebrat laudes officiosa tuas.
Non ita Parrhasiam magnes se vertit ad Arcton,
Nec Clytie Phoebi sedula spectat equos:
Ut mea Te spectans veneranti Pieris ore
Mox se regali sentit ab igne trahi.
O illi niteas Helice splendente favoris,
Et lucem Charitum ferre Phlegonte velis.
Quam leviter metuens tenebras, faucemque Charybdis
Det Psyllos Scyllis, Anguigenasque Notis.

p.2
(2) AD ILLUSTRISS./ PRINCIPEM
ANNAM CATHARINAM
Daniae et Norvegiae Reginam.
En mea Musa suum tibi foetum, dia Virago;
Consecrat, illius fida Leuana mane.
Sit Statilinus ei proles tua, pectore regem
Quae spirat, patris spes, patriique soli.
Cur dubitem? vestri Virtus celeberrima sceptri,
Quae Lucina fuit, suadet habere fidem.
(3) FLORENTISSIMO PRINCIPI
CHRISTIANO V.
Electo Daniae et Norvegiae Regi, Invictissimi
Christiani IV. Filio.
Ante novem brumas genitrix infantis abortae
Haec ad Agenoream nostra Camena tulit:
Cui mutilam potius subolem moestissima sistam?
Cujus tutrices conciliabo manus?
Tu ChristIanIade ChrIstIane favore clientem
Suscipe, clementes cardine verte fores.
Nuda venit, myrtis tege, Pasitheaeque sub alis
Conde, quibus vili sede levetur humi.
Lapsa venit scopulis, opobalsama profer amoris;
Pharmaca laetitiae da, macilenta venit.
Sic ait; et quid, ait Phoebus, non vellet? amavit
Magnus Avus Musas, cum Patre Gnatus amat.

p.3
(4) REGIARUM VIRTUTUM
MONILE.
CLEMENTIA.
HUMANITAS.
RELIGIO.
IUSTITIA.
SAPIENTIA.
TEMPERANTIA.
INTEGRITAS.
AMOR.
NOTITIA ARTIUM.
VERITAS.
SEVERITAS.
(5) CLEMENTIA.
Ut, quibus affulget radiis, fert dona caloris
Sol Hyperionides de locuplete penu:
Sic animi tribuat clementis regia dona
Rex, quibus aspectus lucet honore sui.
Symbolon hinc pulchrum, Regis clementia custos,
Caesaris Aureli Suada diserta tulit,
Et Leo Magnus ait, Regis clementia virtus,
Quae similes reddit sola beata Diis.
Ergo Diis similis, Rex clementisssime, cunctos
Clementi auxilio, praesidioque juvas.
Tardus es ad poenas, velox ad praemia, judex
Ipse doles, quoties cogeris esse ferox.
Non tamen a facie tristem permittis abire,
Sed miseris alter Vespasianus ades.

p.4
Solis vis calor est, tua vis CLEMENTIA, custos
Haec regni, virtus, Rex, tua semper erit.
(6) HUMANITAS.
Justinianus ait: Non virtus principis extat
Humanitate dignior.
Quam si subjectis nolit praestare, videtur
Indignus esse gratia.
Haec etenim virtutis apex et gloria partem
Divinitatis possidet.
Nec quis homo perfectus homo, cui candida mentem
Humanitas non perpolit.
Ille homo rex hominum verus, quem dirigit aequis
Favoris haec sub fascibus.
Te regit eja, suum Rex humanissime regem,
Illamque sedulo regis.
Sic homo Rex hominum Deitatis parte beatus,
Quid non regas tutissimus?
(7) RELIGIO.
Luce, vigore, salute, gubernum, corpus, Olympum.
Sol, cor, Relligio, sustinet, armat, alit.
O populum sanctum, cui caelitus igne Prometheus
Vivificat verum relligionis opus!
Relligionis opus conservas, optime Regum,
Nosque animas firma relligionis ope.
Saeviat igne Aetnae Turci Furialis Enyo.
Illa sub his vivat, ceu Salamandra, pyris;
Pugnet atrox Elephas Loioli robore Martis,
Illa ferum cornu Rhinocerotis agat.
Tybride quid tentas Tigris? quid acinace Turca?
Verane Relligio pupula dextra DEI?

p.5
(8) JUSTITIA.
Aureus est oculus, facies est aurea purae
JUSTITIAE, justos aurea fama manet.
Haec reliquas nutrit virtutes Nectare coeli,
Quae fulcire thronum Regis in orbe solent.
Haec ut Aristidem te, Rex justissime, laudat.
Qua sine rex superum Jupiter esse nequit.
Sic majestatis suprema tolleris ala,
Nomine deque tuo Gloria tanta refert:
Per quem descendens Astraea reliquit Olympum,
Per quem diva Themis, Evnomieque vigent,
Nomine Christianus, re Christianissimus heros
Aurea ad ora Dices, quod regit, omne regit.
(9) SAPIENTIA.
Non ita monstrat iter Tegeaei dextra vialis.
Per varios sectum tramitis orbe locos:
Non ita naucleros Helice regit aequore vasto,
Cum furit hinc Aquilo, cum furit inde Notus:
Ut populi regem SAPIENTIA rebus in arctis,
Cum dubias turbas subdita turba movet.
Hunc rapidis plumat praeceps audacia pennis;
Huic volat ad Stygium dira Libido latus;
Huic alacris vibrat torvam Petulantia frontem;
Huic comes it nebulis Fraus adoperta caput:
Omnibus excantat mentem Phlegethontia Circe
Vipereis philtris, omnibus arma placent.
Quis Labyrinthaeis Rex his exire lacunis
Monstret, quem Sophie non docet ipsa viam?
Nullus: et hoc censes, Rex, qui sapienter ad omnes
Res populi, sceptrum dirigis arte tuum.
Hinc est exul Eris regnis et Martia Mola,
Templa tenet Jani clausa tenace sera.

p.6
Pax at ubique manet patriae sub partibus una,
Una manet pietas, et manet una Fides.
(10) TEMPERANTIA.
Clamitet Aetnaeo madidus Polyphemus ab antro:
Sacrifico Ventri, maximus ille Deus.
Pomponius dicat, vivendi causa palatum..
Donec erit rumen nil mihi rumor erit.
Obscoenas agitet coenas pinguissimus ille
Sus Epicureae Sardanapalus harae.
Sed tu miraris merito stultissima corda,
Rex pie, qui vitam sobrietate foves.
Nam quae laus tanti luxus post fata superstes?
. Quae laus in tumulo Sardanapale tuo?
" Haec habeo quae edi, quaeque exsaturata Libido
" Hausit, sed factu digna relicta jacent.
O dignum regem, quem flamma voraret Averni?
O tumulo tanti carmina digna bovis!
(11) INTEGRITAS.
Ut rutilat fulvi radiis Carbunculus auri:
Sic vitae INTEGRITAS splendet amicta fide.
Hunc Deus Aronis decorare monile secundo
Ordine praecepit, ceu sacra Fama docet.
Scilicet INTEGRITAS debet decus esse regentis
Semper amans primas a Pietate vices.
INTEGRITATE nites Rex et Pietate coruscas,
Haud scio num Phoebus clarior esse queat?
(12) AMOR.
Fortia sunt magnae regni munimina gazae,
Fortia sunt junctis fortibus arma viris.

p.7
Fortior ast AMOR est, AMOR insuperabilis ille,
Civium AMOR, regis murus et una salus.
Ecce Saloninus testis, testisque Micipsa,
Cimbriaci orbis Amor, Rex bone, testis ades.
Cujus enim in gremio dubites requiescere tutus,
Tutus ab infesta vi, scelerisque manu?
Sicut apes regem: sic te venerantur amantque.
Quos regis imperii sub ditione tui.
Namque imitaris eum penitus, qui mente benignae
Est vacuus charas cuspidis inter aves.
Nacte tui populi sic vivere cinctus amore;
Vincit amor gazas, armaque vincit amor.
(13) NOTITIA ARTIUM.
Artibus instructus princeps celebratur ab omni,
Qui minus arte valet, floret honore minus.
Nonne Neoclides equitando in arundine longa,
Neglectis aliis, fabula nota fuit?.
Nonne leves muscas figendo Dommitianus
Stultitiae cunctis lucida signa dedit?
Quid Xerxes lusu maris? Heliogabalus hostis
Durus araneolis? venit utrique probrum.
Gloria magna tibi, Rex, artis adorea cunctae,
Quam mens, quam mentis Persica dextra regit.
Danica regna probant regem te munere mentis,
Artificem manibus Danica regna probent.
(14) VERITAS.
Lydius ut verum lima lapis indicat aurum,
Quem sub gemmifero procreat amne Tagus:
Sic hominis veras virtutes arguit alma
Filia, ALETHOSYNE, Temporis atque Jovis.

p.8
Illa latere nequit civis stellantis Olympi,
Tecta patris clypeis illa perire nequit.
Hunc tibi Sapphirum Sophie et Constantia collo
Suspendunt, a Rex, Regis imago boni.
Verus es, et vero quod aberrat tramite veri
Non sinis in vero corde tenere locum.
Scis, cum mens voci, scis, cum cor consonet ori,
Dulcius haud Orphei posse sonare lyram.
(15) SEVERITAS.
Quomodo sit princeps, Princeps CHRISTIANE, severus,
Innuis exempli dexteritate tui.
Non adigis cultrum sontis furibundus in ora,
Claudius ut fecit deteriore nota,
Sed velut Augustus suspiria pectore ducis,
Cum fuerit tristis litera danda reo.
Non secus ac oleo per nodos roboris arctos
Herculis invicti clava peruncta fuit:
Justitiae flictus oleo clementia tingit,
Cum resecas regni putrida membra tui.
Non igitur mirum quod gloria majestatis
Tanta tuae, laudis vecta triumfet equis.
Non igitur mirum, quod non siet angulus, in quo
Non tui amor praesens, et metus absque metu.
(16) IN SYMBOLUM PIISSIMUM
Piissimi Regis
CHRISTIANI IV.
REGNA FIRMAT PIETAS.
Fulcit Atlas humeris regnum radiantis Olympi,
Fulcit Atlas firmo Danica regna pede. A

p.9
At quis Atlas? Atlas coelesti major Atlante
Perpetuis Pietas accumulata bonis.
Hac astante nequit non incluta Dania stare.
Dum stabit coeli mole gravatus Atlas.
(17) IN IDEM.
Regna pius firmat rex, felicia regna
Fulcit ubi Pietas, firma columna, thronum.
(18) IN EFFIGIEM REGIAM
CHRISTIANI IV.
Phoebe tuos oculos bifida sine frontis ab arce
Pingi: Suada tui fac decus oris erit.
Adde Numae justas Themis insuperabilis aures.
Fer Jovis a facie caetera, Atlante sate.
Sed quis Apellei valet haec animare coloris
Peniculo? tantum quis dabit autor opus?
Quisque suum monstrat: nec abest insignis Apelles:
Quam facili currit ducta calore manus!
Miscentur partes: fulgens fit imago Pyropis,
Dic cujus Clio si potes? atque potes.
Qui splendore Themin Phoebeo vestit et ornat,
Qui Clarias Suadae Nectare replet aquas.
Virtutis magna qui majestate coruscat,
Maximus Arctoi rexque paterque soli,
CHRISTJANUS QVARTUS nulli Pietate secundus
Christiana, vultus sic gerit ora sui,
Quae Themis aure, oculis Phoebus, quae Suada labellis
Corpora praecellens omnia solus habet.

p.10
(19) IN EANDEM.
Aspicis hanc faciem? Danorum cernis Achillem:
Aspice res gestas: te Nestora cernere dicas.
Sic viridi spirat Rex tantus pectore Achillem,
Cum tamen anticipet sapiendo Nestoris aevum.
(20) IN EICONA ILLUSTRISSIMAE DANORUM
REGINAE
ANNAE CATHARINAE.
Cuius adest animae spirabile flore labellum?
Forsitan ex Charitum Mnemosidumve choro?
Non aliunde: illis omni sociata sub aevo
Sic os, sic oculos Anna Cathrina gerit,
Anna Cathrina, Charis, Princeps, Regina, Camena,
Munera cui Pallas, Juno, Venusque ferunt,
Exteriora Paris sequitur cum Zeuxide frontis.
Quam regit heroo plena pudore Venus:
Interiora Bonae miratur gloria mentis,
In qua cum Sophie, Juno, Minerva sedent.
Exteriora notant sic interiora, perennant
Haec virtute sacra, Zeuxidis illa manu.
(21) AD CELSISSIMUM ET FORTISSIMUM
REGEM
CHRISTIANUM IV.
Dum tuus in teneras se saltibus erigit auras
Inque sinum glomerat crura decenter equus,

p.11
Quam celeri flectas illum moderator habena.
Miratur quisquis novit id artis opus,
Non aliter credo gestavit Bellerophonta
Gorgonei fontis Pegasus autor equus.
Tu ter vincis eum, ter vincit Pegason ejus
Iste tuus, patrii summe Monarcha soli.
Tu melius freno placidae scis Pallados uti.
Nec cupis a coeli tundere sede Jovem.
Sed potius superum super astra receptus amore:
Proxima Perseis signa tenere tholis.
(22) AD REGEM ET REGINAM
UNA EQUITANTES..
Quis neget esse DEOS, quibus est commissa potestas
Regnorum forti frena tenere manu?
Sol velut aethereo fulget portatus Olympo,
Inter et auricomas aurea luna faces,
Haud aliter Thracio, Rex maxime, vecte Caballo
Regina splendes concomitante tua.
Tu glomeras orbes, illa orbes orbibus addit,
Sic quoque Sol gyros, sic quoque Luna facit.
Utque duos aethrae, stellarum sidera, reges,
Pompae circumeunt ordine quaeque pari.
Sic vos nobilium comitatur turba virorum;
Hic praeit, hic sequitur conveniente loco.
Scilicet in coelis Phoebus deus est, dea Luna,
Scilicet in terris tu deus, illa dea.

p.12
(23) DE REGIA METROPOLI
DANORUM.
HAFNIA,
PATRIA SVAVISSIMA NOVIS VALLIS
CIRCUMDATA.
Nunc seges est ubi Troja fuit, nunc altera surgit
Troja sub Arctoo conspicienda polo.
Moenia Neptunus fecit, Didymaeus Apollo
Valla; quis hic Trojam non videt esse novam?
Nec solum fecere, sed et defendere gaudent,
Cum Musis intus doctus Apollo regit,
Cum Tethy et Nymphis extra Neptunus oberrat
Hostiles arcens nocte dieque manus.
Exulet hinc vesana cupido, libido, voluptas:
Hic habitet Pallas Eurynomesque Trias:
Non hic intret equus nocituro sulphure Martis,
Exeat at Sophies dotibus aucta cohors.
Sic honor et Pietas maneant, ubi Troja resurgit,
Troja sub Arctoo conspicienda polo.
(24) IN NOVUM COLLEGIUM
ACADEMIAE HAFNIENSIS
a CHRISTIANO IV.
AEDIFICATUM.
Palladio tecto manserunt Pergama tecta,
Semper et a Graiis insuperata viris.
Per rimas penetrat Diomedes junctus Vlyssi,
Et rapit has tantae prosperitatis opes.

p.13
Palladium Primus primum Christjanus in urbe
Hafniaca posuit, Pergameamque domum,
Qua tectum satrapis conservaretur Aoni
Sub Phoebi signo, sub Themidosque tuba.
Christianus Quartus, Parnassi fida columna
Vidit ut hanc aevi dente rapace teri,
Ne per parietinas vulpes de gente Suitae
Conficerent aditus vique, doloque sibi,
Pergama Palladio struxit nova sumtibus amplis
Qualia non unquam Dania tota tulit.
Quis queat hoc patriae vivo Hectore damna parare?
Praevidet exitii providus ipse locum.
Vivat Jo vivat Nestor, fortissimus Hector,
Christianus patriae gloria, Vivat Jo.
(25) AD
CHRISTIANUM IV.
MUSARUM EVERGETAM.
Amphitryoniades non tantum sedulus armis
Defendit Clarias ex Helicone Deas;
Sed quoque nodosae quamplurima robore clavae
Fortis ab infecta monstra fugavit humo.
Hinc sibi Musagetae meruit cum nomine laudes,
Quas alis dudum splendida Fama gerit.
En, Rex summe, tuas etiam superaddidit illis,
Qui procul a Musis Suitica monstra fugas.
Musagetae titulis Alcide major haberis
Quam late Cadmi regnat honora soror.
Hinc tua stet celebris Cadmaeja, Musugetamque
Te beet aeterna prosperitate Deus.

p.14
(26) IN BIBLIOTHECAM INSTRUCTISSIMAM
ACADEMIAE HAFNIENSI
DONATAM

CHRISTIANO IV. MUSARUM
PRAESIDIO FIRMISSIMO.
O Salvete pio sacrata volumina zelo,
Quae vario fovit Theologia sinu.
O salvete faces, quas diae legis ab igne
Succensas animis subdidit ampla Themis.
O salvete libri, quos ex Hippocratis arte
Transtulit in medicam, strenua cura scholam,
O salvete reperta Sophum, quae flore beavit
Uranie, superum rore venusta Sais.
Salveat aeternum qui vos huc contulit heros,
Cujus in aeternum cuncta referte decus.
(27) DE EADEM.
Omnia doctrinae monumenta perennia junctim
Continet haec pluteis Bibliotheca novis.
Quis dedit? Augusto rex indole major avita,
CHRISTJANUS QUARTUS, Dania culta, tuus.
Augustus Romam, Fisistratus auxit Athenas,
Bibliothecarum munere quisque gravi.
CHRISTIANUS Danis opus hoc regale Camenis
Donavit: dono cedat uterque suo.

p.15
(28) URANIE DE
HOROLOGIO HAFNIENSI
Academiae oblato.
Hoc qui fecit opus, Ziebenius autor, Olympi
Remigio mentis per loca fecit iter:
Mercurium, Venerem, Martem, cunctasque planetas
Hospitii vidit ire, redire viis.
Ut vidi, Famae sacravi protinus illum,
Fama suis cecinit munera tanta tubis.
Hoc opus Hafniacis qui jam concessit Athenis
Claret honore soli, claret amore poli,
Claret amore poli CHRISTJANI GRATIA
QUARTI.
Hinc clarum claro reddit honore solum.
Quisquis es, et magni spectator Amoris, honoris
Hunc oculo, istum animo perspice, clarus eris.
(29) AD CHRISTIANUM IV.
REGEM DANIAE.
Christjanos inter, rex Christjanissime, reges,
Invictos inter, Rex invictissime, Danos,
Fridrici suboles, pacis praedivitis haeres,
Dania te gaudet, gaudet Nortvegia patre,
Anglia te affinis, te affinis Scotia amore,
Saxoniaeque domus rutata affinis honore,
Cum Brunonigenis, Holsatorumque Dynastis,
Prosequitur, fratrem Moschovia magna vocasset,
Si concessisset fratri trux Atropos annos.
O te felicem, cujus sub sanguine vivunt

p.16
Tot gentes Virtutis honore, salutis amore,
Christianos inter, Rex Christjanissime, reges,
Invictos inter, rex invictissime, Danos,
Fridrici suboles, pacis praedivitis haeres.
(30) DE TORMENTO AENEO
a SERENISS./ REGE FACTO.
Machina sulphureas dum mittit ahenea glandes;
Daedala quam Regis fecit ab arte manus.
Dissultant fremitu, strepitu, crepituque remotae
Valles, terrificos tacta dat aura sonos,
Non secus ac Euri Zephyrique ruente tumultu,
Murmure miscentur climata celsa poli.
Perculsi Steropes Brontesque tremore; Pyracmon
Hac novitate rei territus ecquid! ait.
Ecquis in orbe poli Jove major Jupiter ortus?
Ecquis in orbe deus fulmina tanta parat?
Talia de coeli non mittit Jupiter axe.
Talia Vulcanus non fabricare potest.
Astitit, et ridens dixit Caducifer Hermes
Panicus unde timor? solvite corda metu:
Fixus Apollineis Ephialtes occidit armis,
Othum Dianae tela dedere neci.
Haec Rex Danorum celeberrimus ordinat hosti
Non superis, superum numine cuncta regit.
Arma regat Pietas, Pietatem fortiter arma
Defendant, Felix rex pius atque potens.
(31) IN ARMAMENTARIUM NOVUM,
QUOD EST HAFNIAE.
Hic adamantaeis intus constricta catenis
Bellona, arma sui fratris omissa premit.

p.17
Hic jacet infrendens trux dentibus ira, cruentas
Hic Eridos Ate sauciat ungue genas.
Non datur egressus, non ulla potentia fertur,
Pax olea servat cincta virente foras.
Inclusit virtus, Virtus Christjania, cujus
Empyreis radiis Danica regna micant.
Faxit Jova potens coelique, solique, salique,
Exitus ut causas haud reperire queant.
Sic non fax, sed pax, non crux, sed lux pia regnet,
Danorumque hostes terror et error agant.
(32) DE NOVO PORTU
Regiarum Navium Hafniae.
Continet Hipponae stabulum praelustre caballis,
Aurea Misniacae Dresda Smaragdus humi:
Aurea Cimbriaci lampas sic Hafnia regni,
Durateis stabulum Tethyos ornat equis.
Id Ducis, hoc Regis monumentum, Saxone junctus
Danus in aeternos scit celebrare dies.
(33) AD POTENTISSIMUM REGEM
De Portu suarum Navium.
Dorida cum visit, Rex invictissime, navis,
Exiit e portus quae statione nova.
Mox circumsiliunt Nymphae Nereides illam,
Cum Tritone suo mater aquosa praeit.
Scilicet ad littus Portuni tendere gaudent,
Qui patrias servat, celse Monarcha, rates,
Scilicet inter eas cupiunt colludere, Martis
Hinc, illinc Cereris tegmina dante domo.

p.18
(34) DE REGIA ARGO.
Vidit ut Oceani Neptunus scindere campos
Argoam cursu deproperante ratem,
Convocat extemplo foecundum Tethyos agmen,
Ocyrhoen, Panopen, Caeruleamque Thetin
Quid Dodonaeae video, inquit, terga carinae?
An nova Phryxeae vellera quaeret ovis?
An novus est Jason, quem sic beat ardua Pallas?
Quid praesaga novi mens tua Tethys alit?
Illa refert, Argo Danorum regia forsan
Est tibi visa, etiam visa, marite, mihi?
Sic est: Vos Nymphae mirandam cernite molem
Forsitan haec olim commeminisse juvet.
Dixit, et assensu mox Oceanitides omnes
Plauserunt, plausus Carbasa plena tulit.
(35) IN HORTUM FLORENTISSIMUM
REGIAE MAJESTATIS.
Desine mirari; quae cernis, et hospes, amixit
Chloris flore, Venus rore, decore Charis.
(36) IN EUNDEM.
Vidit ut hunc, Flora comitante, Favonius hortum,
Conjuga quid censes? hic habitemus? ait.
Grata marite jubes, retulit, quia discere possum
Hinc hortos simili fronde novare meos.

p.19
(37) AD
HORTI DOMINUM
CHRISTIANUM IV.
Ingredere, Ingredere o tua, Rex, viridaria laetus
Horarum vertit cardine secta fores.
Xysta polit Zephyrus, densat topiaria Chloris,
Ut sint adventu cuncta venusta tuo.
Qua gressus ponas alabastri pandit honores
Flos Veneris, Daphne tollit in alta caput.
Turba Napaearum pinnis applaudit ab undis,
Grex volucrum pennis, dulcisonisque modis.
Ingredere, ingredere o tua, rex, viridaria laetus,
Ut flos, sic tuus hic flore virescit honos.
(38) AD
SERENISS./ PRINCIPEM
CHRISTJANUM V.
Inspice Danarum rerum tutela, salusque,
Quod speculum donat Musula nostra tibi.
Nonne vides celebris celeberrinia facta parentis,
Quae posuit regnis non peritura suis.
Pauea vides non cuncta vides, sed multa videbis
Cum venit studiis aura petita meis.
Nam quis cuncta potest hac praesentare papyro?
Nemo, licet Smyrnae Daphnide cinctus eat.
Haec igitur blanda precor adspice et accipe fronte
Fronde favent alii, tu mihi fronte fave.

p.20
(39) AD
Illustriss./ Principem ac Dn./
JOHAN./ GEORGIUM, DUCEM
SLESVICI ET HOLSATIAE,
ACADEMIAE GIESSENSIS RECTOREM
MAGNIFICENTISS./
1609.
Legibus obsequium cum nos praestare moneres
Ausonio Princeps suaviter ore potens.
Cum grege Mnemosidum Chariteia triga favebat
Ipse meum video, dixit Apollo, Linum,
Respiciensque tuae fratrem qui proximus auri
Stabat, et hinc, inquit, tu quoque pondus habes.
Macte sacrum germen regalis stirpis, et omnes
Omni mactabis laudis honore tuos.
(40) Ad Illustrissimum Principem
Dn./ JOACHIMUM ERNESTUM
DUCEM SLESVICI ET HOLSATIAE etc.
Acad./ Giessenae Rectorem Magnificentiss./ 1610.
Mulsa Camenarum, dulcis melligo Minervae,
Cujus amas artes, Aegida cujus amas,
Tu cum fratre tuo Giessenses donec Athenae
Florebunt, patriae flos peramoenus eris.
Fertile semen ibi tanti jecistis honoris,
Quod semen? Virtus. Indene magna seges?
Magna seges, quam non solum metet Hassia, verum
Cimbria: sed si non utraque ferre queat?

p.21
Quid fiet? sua tunc Caei soror horrea pandet,
Horrea sub quinis aedificata plagis.
Cimber et Hassus ovet, resonet clarissima Fama
Inter: habet segetes, Hassia semen habet.
(41) AD UTRUMQUE.
Quis novus hic Castor? quis Pollux? et quibus astra
Tam nova virtutis signa sub axe nitent?
Vos et Cimbrorum sanguis, vos estis, et ecce
Sidera vestra nitent, gloria vestra micat.
Oebalis ex ovis illos, vos omine fausto
Protulit ex altis regius ortus Avis.
FINIS.

p.22
HENRICI ALBERTI
HAFNIA-DANI
SORTILEGIA
LYCOPHRONTICA,
SIVE
ANAGRAMMATA.

p.23
(42) SERENISS./ ET POTENTISS./
PRINCIPI
CHRISTIANO IV.
DANIAE, NORVEGIAE, WANDALORUM,
GOTHORUMQUE
REGI etc.
Domino meo clementissimo.
VADE Camena rogo, patriae florentis ad oras,
Qua Nerei muris Dania cincta jacet.
Vade patri patriae, regi de regibus orto,
Trade Lycophroniis carmina facta modis.
Quid video? quare lacero procedis amictu?
Cur non in nivea cornua fronte geris?
Cur non vestis adest Getulo murice tincta?
Cur non Mileti vellere texta chlamys?
En neque te lavit miseram Permesside lympha,
Net subolis pluma tersit amica Venus.
Denique cum facilis via fit minus, impare gressu
Praefixum tangas vix nisi clauda locum:
Quid refert: habitu claudus Vulcanus agresti
Saepe Panomphaeum crus trahit ante Jovem.
Vade, vale, superi praesentes indice fausto
Monstrabunt ubi Rex inveniendus erit:
Si regat illustrem dicendo jura Senatum,
Annuet ex templi culmine diva Themis:
Si Clario dignos coetu meditetur honores,
Laetisono plausu nuntia Pallas erit.
Si fortasse premens animosi terga Caballi
Crescentis lustret sedulus urbis opes:

p.24
Cernas, ipse Phlegon, Pyroeis, Eous et Aethon
Ut varios gyros, Sole regente, trahant.
Scilicet ostendent, quanto rapiantur amore,
Subdere regali fervida colla jugo.
Si quoque Durateis peragrans Neptunia mannis
Aequora sejunctam visere tentet humum.
Innumero numero ludentes adspice Nymphas
Inter equos, salsas tramitis inter aquas.
Vade, Vale, faciem cum veneris ante petitam,
Ne majestatis fulgure cincta time.
Sis sine Cordolio, Chariteja dextra favoris,
Dum mitis capiet, lucida signa ferat.
Copia si fandi dabitur, brevitatis habenis
Dirigere eloquium praemeditata velis.
Sic ne erres supplex, animi reverentis honore
Praemisso, placidis ora resolve sonis
Maxime Danarum rerum Rex autor et auctor
Paceque pacis Eros, Marteque Martis Eris.
Ecce Lycophroniae tentata pericula curae,
Cura adolescentis inferiore, fero.
O cape, nominibus tot tanto nomine nomen
Si dones, laus est nominis una tui.
O cape, luminibus tot, tanto lumine, lumen
Si cumules, lux est luminis una tui.
O cape, nil aliud voti sonat ordo datoris,
O cape; si capias illico compos erit,
Illico, si renuas, donis Aganippidos impos,
Impos erit Phoebi, Pallados impos erit.
O cape, Venator virtutis, captor Honoris,
Eja capis, patriis cassibus eja capis.
Sic satis est, nostri sic maxima janua voti
Clavibus Euphrosynes jam reserata patet:
Sed tibi pro tanto quaenam sit gratia facto?
Major, Apollineae quam queat esse Lyrae:

p.25
Haec tamen addit ovans submissae pignora mentis,
me regalem jussit adire thronum:
Quantus is est, et quantus erit, tuus est, tuus omni,
Si licet, articulo temporis esse velit.
Nil nisi laus, tua laus ejus fluitabit ab ore,
Donec Lethaeo pocula fonte bibat.
Interea tecum Phoenicis compleat annos,
Atque Sibyllinas Anna Cathrina dies.
Sospite te suboles vigeat quoque sospes, et olim
Cum seniore senex Danica sceptra gerat.
Juncta tuis astet semper victoria castris
Inque coronatis alta triumfet equis.
Hunc age Musa modum sequere et veneranter abito,
Sic erit optatae causa peracta viae.
(43)
CHRISTIANUS QUARTUS,
DEI GRATIA, REX DANIAE, NORWEGIAE,
WANDALORUM, GOTTORUMQUE,
DUX SLESEVIGAE, HOLSATIAE,
STORMARRIAE ET DITMARSIAE,
COMES IN OLDENBURG
ET
DELMENHORST.
REX DATUS A CHRISTO, VIRTUTIS AMATOR ET AUTHOR,
AONIDUM THEMIDOSQUE MERUS SERVATOR AMORQUE,
GNAVUS ALEXANDER, DAVID GREGIS ALTER AMICI,
EGREGIE LENIS SOLON, IN LAUDE BEANTE.

p.26
(44) EIDEM.
CHRISTIANUS QUARTUS,
REX DANIAE ET NORTWEGIAE,
PATER PATRIAE.
IN TE DEGUNT VERA AURA, NOTA QUIES,
PER TE ARX PIA CHRISTI SERVATA.
Romulidum quondam Domini, Grajumque Monarchae
Cum cuperent vitae noscere dona suae.
Cortinas veteris, devota mente, Sibyllae,
Et tripodas Clarii consuluere dei.
Pythonos valeant: quantus sis, optime Regum,
Scire cupis? nomen consule, certus eris.
In te nota quies vera, in te Flaminis aura,
Et Sophiae degunt Castalidumque bona:
Arx Christi felix per te servata manebit,
Inque Tua stabit Dania sarta manu.
Roma suos taceat, taceat quoque Graecia Reges,
Tu major fama, major honore viges.
O vigeas precor et videas, ut Danica terra
Arbitrio vireat facta beata tuo.
(45) EIDEM.
CRISTIANUS.
SAT IN CURIS.
Nonne sat in curis, Christi qui templa gubernat?
Qui fovet Aonias ex Helicone Deas?

p.27
Nonne sat in curis, patriam qui legibus ornat?
Qui leges Helicen judicat esse sibi?
Nonne sat in curis, qui regnat, Marte silente?
Qui Themidem paci copulat absque sago?
Hercle sat in curis, nullo minor Hercule, nullo
Pol Polluce minor jure putandus erit.
Talis es, o Regum suboles, Rex maxime, rerum
Danarum, patriae maxima pompa tuae.
Herculei capias igitur sudoris honores,
Ut Pollux nautis, gratus amore bonis.
(46) EIDEM.
CHRISTIANUS REX DANIAE.
REX IN DANIA ES UT CHARIS.
Sol oculus mundi, quo major luminis orbe
Praeminet in regno sidera cuncta Iovis,
Hoc melior recreat foecundo lampadis igne
Quicquid humus gremio fertiliore fovet.
Sic Christjanicolum Rex Christjanissime Christjan.
Quo majore tuum crescit honore decus,
Hoc melior fis, hoc fis indulgentior, hoc fis
Gratior in populum, gratior inque Deum.
Sic magnum quodcunque bonum capit altius augmen,
Participansque sui sic manet omne bonum:
Sic Rex in Dania ut Charis es, Chariteia lampas,
Luce beans quicquid patria clara tenet.
Hinc quisnam poterit dignas tibi dicere grates?
Nemo, licet melicis ebrius extet aquis.
Sic Solis pro luce Deo neque gratia dici
Digna potest: Ejus gratia tota tibi.

p.28
(47) Illustriss./ et Reverendiss./ Principi, Dn./
UDALRICO, DIVI FRID./
DANORUM REGIS FILIO, DUCI
SLESVICI ET HOLSATIAE,
EPISCOPO
BÜTZOVIAE etc.
Saepe mihi dubia versatur opinio mente
Unde tuum nomen, Dux generose, fluat?
Hic Alaricus ait, placet huic Huldricus, at illi
Udalricus, ubi Tevtona lingua valet.
Evcharium dicit, cui ridit Suada Pelasga:
Roma Favorinum, cui favor ipse favet.
Sancta Palestinae quos ornat adorea vocis,
Johannem potius significare volunt.
sit quodcunque velit; tam pulchris non nisi pulchra
Omina nominibus convenienter eunt.
O ego si digno possem peragrare cothurno
Talia! quam cupide mens animata foret:
Quando tot Heroes superes virtutibus Heros,
Quando tot Charitum dona beatus alas,
Ut repleas Famae splendoribus ultima Thules,
Ut faveant laudi numina cuncta tuae.
Nonnihil audebo: tu cerne pericula, quae sub
Orbe tui clypei parvula Musa facit.
(48) HULDESRICUS.
DULCIS HERUS.
Dulcis herus Themidos, Phoebi, Pietatis, Honesti,
Dulcior est mulso, nectare, melle, favis.

p.29
Cum celebrent talem Charitum Te Triga Dynastam,
Nectare, melle, favis, dulcior an quid eris?
(49) ALARICUS.
LAUS ACRI.
Immensum subdit virtuti gloria calcar:
Hinc acri laus est substituenda viro,
O Alaricum alacrem stadio in virtutis ad astra
Fac sociae tollant, cantor Apollo, Deae.
(50) FAVORINUS.
FAVOR SINU.
Phosphorus ut lucet, luces Bonitate serenus,
Inque tuo Favor est, Dux venerande, Sinu,
Ille Favor summa faciat te laude perennem,
Perpluat in dignos largiter ille Favor.
(51) GRATIANUS.
GRATA UNIS.
Unis Grata Deo, populo gratissimus unis
Grata, Deus vitam det, populusque decus.
(52) JOANNES.
EN JASON.
Cum Sociis Colchas abiens Pagasaeus Jason,
Aurea Phryxeae vellera cepit ovis.
En, Dux magne, decus dum quaeris, es alter Jason
Et tantum tanti nominis omen habes.

p.30
Fallor? an, extincto Virtutis fortiter hoste,
Complebit regnum Laus pretiosa tuum?
(53) EVCARIUS.
JUS E CURA.
Jus venit e cura: Juris defensor et Aequi
Aestuet in curis, nocte, dieque piis.
(4) VDAALRICUS.
LAUDI CARUS.
Laudi carus agis dignum, Dux optime, laude,
Quis te laudandum deneget esse Ducem?
(55) Celsissimo Principi Dn./
CHRISTIANO V.
CHRISTIANI IV.
DANORUM REGIS FILIO.
CHRISTIANUS QUINTUS, ELECTUS
REX DANIAE, NORWEGIAE, DUX
SLESVICI ET HOLSATIAE.
VIRTUS LEXQUE SINUNT AD VIREIS REGNA, JEHOVA
SIC DUCENTE, HIC SOL AXE SALUTIS EAT.

p.31
(56) AD
MAGNIFICAE GENEROSITATIS,
AMPLITUDINIS, ET PRUDENTIAE
HEROES, REGNI DANICI
SENATORES.
Magnanimi proceres, Danatis corcula regni,
Pythones patriae, praecelsi Regis Atlantes,
Quos Pietas animi melioris alumna coronis
Virtutum decorat, quos sanguis honorat Avorum,
Quos Themidos dulces Prudentia format ad usus
Et variae laudat solers pollentia Suadae,
O Maecenates Aganippidos Hippocrenes:
Huc faciles oculos, faciles huc flectite mentes,
Empyreis radiis soliti vestite Favoris
Tempora, curarum paulum procedite circo,
Et precor Augusti tabulas deponite Consi,
Quid precor? ipsa Themis quoties defrenat habenas
Sponte peragratis bifidi viridaria Pindi
Fessa Medusaeo recreantes pectora mulso.
Scilicet Aonio Panacaea madulsa liquore
Stillat Apollineis e crinibus: o Felicem,
Felicem populum succi quem Nectare tingit!
Ergo igitur tritas iterum cum visitis oras,
Intuitu vestrum libate parumper honorem,
Quem Clarii primo recubans in limine montis,
Cum decimus nondum pulsarat septimus annus,
Coepit acu tenera tenuissima pingere Musa,
Musa nec Hebeo, scholico nec carcere missa.
Dum loquor ecquis adest? ecquid circumvolat aures?
Quae strepitante putrem sonitu cavat ungula campum?

p.32
Phoebus adest, pansis adsistit Pegasus alis,
Fronte micans oculos tollit splendore coruscos,
Ora lavat spumis rigidos vexantia frenos,
Pectora rauca sonant, ita creber anhelitus urget.
Quid video? laetis sequitur quadriga veredis,
Clara nitens auro, flammasque imitante Pyropo:
Per juga Chrysolithi stantes ex ordine fulgent.
Quid nova pompa notat? quid vult Pataraeus Apollo?
Quos vehet hic currus Vulcani munere major?
Fallor? an Aonides Parnassi culmine mittant?
Fallor? an invitet Musaeos Phoebus in hortos
Vos o regalis spectamina digna Senatus?
Ergo agite illustres tanto splendore quadrigas
Scandite: cuique suam commonstrat Gloria sedem,
Cuique caput roseo Chloris perfundit odore,
Et lemniscatis decoret Pandora corollis.
Tu prior Eois sceptrum venerabile conchis
Accipe, Frisigenae palmaris adorea stirpis,
Accipe, submissis dat fascibus ipsus Apollo;
Jamque praeit solida gravitatis imagine clarus,
Pegasei motis parent calcaribus armi.
Eja sequuturi talem cognoscite sortem.
Hirpinis Atavis generosi pondere vestro
Quadrijuges gaudent, gressus gaudente tolutim
Hinnitu glomerant, et per crispata jubarum
Ornamenta citi thalamo demissa Favoni
Blanditer aura salit, spargitque per arva tepores.
Ante rotas Horae blando poppysmate mulcent
Tergora vectorum, violasque rosasque Cytheres
Orbita pressa genit, quarum saturantur odore
Naiades, Dryades, Satyri, pictaeque Napeae.
Quid si vos tanto de majestatis Olympo
Repentem per humum velletis cingere Musam

p.33
Fulgidulis radiis, quos spargit ab arcibus altis
Frontium amoenarum divina Faventia rectrix?
Tunc nec Erythraei maris ignea grana, nec ipsos
Quos Arabes Croesis poliunt curaret elenchos.
Sed subito vestri legeret vestigia gressus
Ad summos apices Heliconis amabilis, ut quos
Lingua catenatos tenet Herculis aure vaciva.
O quas cantet ibi grates! quas carmine laudes
Dulcisono resonet! Vivat valeatque per annos
Alitis unigenae Reverenda corona Senati
Daniaci, per quem patriae pomoeria terrae
Incrementa ferunt atque ornamenta vicissim
Phoebo, Pace, Dice, florente, vigente, valente.
Annuit eja Charis levo omine, Musula gaude
Sparge rosas, violas, et candida lilia sparge.
Terna Deae laticis Nysaei cymbia liba,
Spica Cilissa lavet crines? levis abnue Mome.
(57) DOMINO
CHRISTIANO FRISIO
In Borzeby etc. Daniae Cancellario ter
maximo.
CHRISTIANUS A FRIS.
TU IN SACRIS FARIS.
IN SACRIS ARS FUIT.
Item.
CHRISTIAN A FRIS.
ARS ACRIS FINIT.
Prima Deo Pietas, patriae tribuenda secunda
Est ab iis, rerum qui moderamen habent.
Ergo, Magne senex, Te terque, quaterque beatum
Jure vocat Phoebus, Gratia, Suada, Themis.

p.34
Robore consilii non solum patria fulcis
Regna velut coeli culmina fortis Atlas:
Est tibi cura Dei, cordi est tibi gloria Christi,
Saepius in sacris ars tua prona fuit.
In sacris faris, cum Christo saepe loquendo.
Ars acris finit, quam colis, omne grave.
O decus! et regni immortalis adorea nostri
Non metues Lachesin cum sicelice sua.
En germana soror Caei, Enceladique patentes
Vecta per Hesperidum Memnonidumque plagas
Aere sonante tuas tollit super aethera laudes,
Et quanto potis est vocis honore canit:
Frisius ternum vivat bene, et utilis usque
Sit suboli Japeti, sit subolique Jovis.
(58) EIDEM.
CHRISTIANUS FRISIUS.
FRUI SCIS ARTIS NISU.
HINC STRUIS FAS VIRIS.
CHRISTI SANUS VIR FIS.
Scilicet est aliquid veris Juvenilis Amorem
Mnemosidum sacris attribuisse choris.
scilicet hoc cuivis magnos aspirat honores,
Etsi vel ciceris, vel nucis emptor erit
Sed majori illis Zephyro, quos vidit oriri
Ilithyia patrum nobiliore satu.
Sic, et Frisigenum Sanguen praelustre dicavit
Te Nymphis Clarii prima Juventa jugi.
Jam dum res patriae curas et legibus ornas,
Scis artis nisu commodiore frui.
Hinc fas omne Deo, justumque viris struis omne
Hinc sanus Christi fis vir et astra meres.

p.35
Suada tibi, Pithoque favet, Pimplaea, Themisque,
Pulcher Acersecomes, Mercuriusque favet.
Curia Te gaudet, gaudet te Academia, gaudet
Praeside te, magni Regis honora domus.
Applaudit virtus, applaudit Paxque, Salusque,
Aurea libertas, relligioque Dei:
Ilia rumpuntur Momo: livoris ab ore
Murmure cum multo lacrima multa cadit.
At tu Fortunae larga bonitate beatus
Auxilio Danos Consilioque praeis.
(59) EIDEM.
CHRISTIANUS FRISIUS
CANCELLA(R)RIUS.
HIC NUNC LAUS ES, TURRIS FISA
CLARIIS.
Phoebe mihi narra, Musis cur tanta voluptas
Sit sub Daniacis figere tecta plagis?
Qui Cancellorum secreta sacerrima septis
Clausa regit, Frisius num facit ille? facit.
O facis egregie, Parnassi Scipio montis.
Virtutis templum, Relligionis apex.
Patronum varias mundi reperire per oras,
Qui te praecellat, Calliopaea nequit.
Nunc igitur Clariis laus es turrisque Deabus
Fisa hic, Hafniacos qua Thetis ambit agros.
Eja redire facis Saturnia secula, pessum
Quae subiere nigras in Phlegetontis aquas.
Eja fugas alia Pandorae pyxide fraudes,
Eja polo revocas cum pietate Themin.
Quid te fiet? opus tantae Virtutis in omni
Laudis sede canant ex Helicone Deae.

p.36
Instituantque novum Frisii de nomine templum,
Templum quod nunquam Mulciber igne petat,
Cujus at in Pario conscribat marmore grata
Mnemosyne aureolis patria gesta notis.
Huc quotquot crines merserunt Phocidos undis,
Hesperidum ex hortis florea serta ferent,
Quae capiens dextra Phoebus plaudente sonabit:
Frisius orbis honor, Frisius orbis amor.
O decus Euboici ter dignum germine Glauci
Sic eris Orcinae sarcina sera rati.
(60) DOMINO
STENONI BRAHE
In Knudstrup, Regni Danici Senatori
Magnifico,
STEINO BRAHE.
OH ARS BENE IT.
Si quis, qui gazas exornat Pallados arte,
Doctus et altus erit, Doctus et altus eris.
Fidere Fortunae rebus, stultissima res est:
Nam quae nostra facit, non facit esse diu.
Nempe dat, atque levis quae sunt donata reposcit,
Ut qui hodie Croesus, cras miser Irus eat.
Fidendum potius Virtuti et Pallados arti:
Omnis terra artes nutrit alitque bonas.
Invigilet Musis, cui rem Fortuna negavit:
Oh it ad Attalicas ars bene sortis opes.
Haec infortuni portus; possessio summa;
Haec baculus vitae, subsidiumque viae.

p.37
Hanc Bellona nequit vastare, juvante Gradivo,
Nec manibus furtim ferre Laverna suis:
Hanc nequit Aetnaeis Vulcanus tollere flammis,
Nec sorbere suis fluctibus unda maris.
Nauiget Anticyras Fortunae sisor [!?], at artis
In Famae curru sidera celsa petat.
(61) DOMINO
MANDERUPIO PASBERG
In Hagisholle Illustri Regni Danici
Senatori.
MANDERUPIUS PASBERG.
MENDAS PURE PURGABIS.
Eunomie multum tibi, Pasberg inclute, debet,
Quod studio tanto Jura bonumque foves:
Gorgonei multum debent tibi numina fontis,
Quae veluti praeses Phoebus amore colis.
Hinc quod munus? onus reddunt, nil munera curas,
Ex onere hoc veniet non periturus honos.
Tu patriae mendas pure purgabis, honestis
Consiliis Regi Consus et ore Fides.
Ipsa Dice tanti stet firma columna laboris,
Sublevet et gnatam Iupiter ipse suam.
Gloria parjetibus mundi suffixa trabali
Pendebit clavo nominis inde tui.
Dic mihi, Pasbergi, tantone virescit ab agro
Messis honos oneris, messis honoris onus?

p.38
(62) DOMINO
BREIDONI RANTZOVIO
In Rantzouholm etc. Senatori Regni
Danici et Vicario Regis
Magnifico.
BREIDO RANTZOVIUS TOPARCHA IN
RANTSOVHOLM, SERENISSIMIQUE
ET INVICTI REGIS DANIAE ET
NORVEGIAE CHRISTIANI
QUARTI VICARIUS.
DO PATRIAE ZELUS VIRTUTIS, ET ORDINO JURA
OMNIBUS: HINC ARIS EA VENA CONGERO CHARA,
QUAE CHRISTI MERITIS CIVIQUE INSINT ET IN ARIS.
(63) DOMINO
HENRICO BELOVIO
In Spoetterup etc. Regni Senatori
Magnifico.
HENRICUS A BELOV.
HERCULES VI BONA.
Herculeam Herculeo gestans sub corpore mentem
Seu Marte sit clarissimus,
Docta seu Pallados arte

p.39
Herculei Herois Spartam cum laude gubernat
Sapienter atque sedulo,
Dignissimus Herculis ortu.
Talis es et tanto tituli celebrandus honore,
Vi fortis Hercules bona,
Pars RegI Henrice Senatus.
Hinc tibi signa tholo virtus suspendit eburno,
Supponit aureas Charis
Culto Cadmeide natas.
Herculeo Herculeam gestans sub corpore mentem
Henricus a Belov sibi
Vires bonitate paravit.
(64) DOMINO
AURELIO WITFELDT
In Odersberg Regni Danici Senatori
et Cancell./ Magnifico.
AURELIUS.
LAUS JURE.
ALma Themis justi stans judicis ante tribunaL
VAna fugit quaerens omnia Vera sibI
Respectat laVdem: nam laus est juRis in usU.
Et justis Summum fert sinE fine decuS.
(65) AURELIUS.
VIR VALES.
Vir virtute vales, virtute valente valebis.
Qui virtute valet Nobilis ille vir est.

p.40
(66) EIDEM.
AURELIUS WITTFELDT.
DE VIRTUTE LAUS FLUIT.
Alitem Abantiadae fontem sculpsisse caballum:
Calce ferunt vates, unde remanat aqua,
Quam quicunque bibit, Phoebo fundente, repletur
Doctrinae Ambrosia, Nectareoque thymo.
Scilicet hic fons est Virtus, quam divite vena
Summus Adamigenis misit ab axe Deus.
Cujus qui gustat svavissima pocula, laudis
Mulsa fit, ac Argis sidera scandit equis.
Sicne est Aureli, tu scis cultissime? Sic est.
De virtute fluit laus, honor atque decus.
Hac plenus decoras albi sacra germina campi,
Hac plenus doctis doctus adesse potes,
Doctis perdoctus, claris perclarus, honoris
Sic in honore super, ceu super astra Phanes
Temporis egressus Lyncea luce notasti,
Te Jano, Historiae stat patefacta domus,
Dania testis adest, cujus monimenta sepulta
Cimmerio rapuit mens tua docta lacu.
Jam vivant reges, et eorum perlita Cedro
Facta, nec ulla dies haec abolere queat.
En ideo Laudis fluvios Aquilone secundo
Ante tuos virtus efficit ire pedes.
Quaque premis terram surgit rosa, surgit odore
Idalio replens teque, tuumque caput,
Quod precor, ut stillans aeterno melle salutis
Nestoreas vibret, corde vigente, comas.

p.41
(67) DOMINO
HENRICO RAMMELIO
In Beckeskou etc. Regni Sen. Magn.
HENRICUS A RAMEL.
HUC SIREN, MEL, ARA.
Themis loquitur.
Huc miserum Siren, Legum mel, ara bonorum,
Atque vicem nostram ceu geris, usque gere.
(68) EIDEM.
HENRICUS RAMELIUS.
HERCULEUS IN ARMIS.
Item:
HEINRICUS RAMELIUS.
HIC VIRENS MUSALI RE.
Somnifero placidum ramo, ferulaque soporem
Intulerat membris nox taciturna meis.
Talia cum veniens Morpheus ostenderet intra
Meningos, habitu versicolore, tholos.
Stare mihi ad postes Panthei, ac inter ahenos
Aegypti fratres esse ego visus eram.
Cynthius in medio residens cum Pallade laeta
Cultorum cecinit de bonitate melos,
Artis amatores digne laudabat; at Artis
Et Martis celebro lumina, Pallas ait.
Phoebus ad haec, ubi sunt cultores Martis et Artis?
O vix tale tibi dia Minerva decus?

p.42
Illa, quid o memoras? inquit, quot continet alma
Dania, quos ornat Martis et artis honor?
Dicite Tyndaridae, (praesentes namque fuerunt)
An ego vera loquar? praemia digna feram.
Non ego vasa Numae, non Thuscum fictile, non aes
Saturni, aut Cretes vile dicabo focis;
Nec tantum faciam vobis Vestalibus urnis,
Argento poclum nec meliore dabo;
Aurea dona feram, faciam sit ut aurea vobis
Barba, ter ambibunt fulva metalla caput.
Dixerat: et subito visi sub imagine somni
Ledaei statuae per tabulata loqui.
Dania Phoebeas colit artes, Aegida jungens
Artibus, hinc fama Pallas utraque viges.
Exemplumne rogas, Henricus talis amatur
Ramelius Danici fida columna soli.
Herculeus validis hic est bellator in armis
Hic est Musali re studioque virens.
Finierant, Pallas cum dicere visa, tabellas
Accipe, surge, citis excipe cuncta notis:
Ecce repente papyrus adest, pagellaque nigro
Mellonis graphice vomere aranda datur,
Miletique habitu genitae Cadmeides atro,
Sub digitis visae sunt volitare meis,
Musa Gradive fave: Musae favor atque Gradivi
Quaeso fove, fovit quae mihi noctis ebur.
(69) EIDEM.
HEINRICUS RAMELIUS.
CHARUS IN JURE MILES.
Quod fuit in castris Graium Nereius heros,
Contra Trojani pergama celsa soli,

p.43
Hoc es in Astreae sacris, Generose Rameli,
Injusti contra bella profana gregis.
Charus ut ille fuit miles virtute Pelasgis,
In jure es charus miles et arte vales.
Alma Thetis fabri Iovialis ei arma paravit,
Alma Themis Sophiae contulit arma tibi.
Fallor, an Aeacides nunc alter es? ergo resurgat
Moeonides alter, qui tua facta canat.
(70) DOMINO
GEORGIO FRISIO
In Krastrup etc. Regni Danici Senat.
Magnif. et Norvegiae Proregi.
GEORGIUS FRIS.
RIGORES FUGIS.
GEORGIUS A FRIS.
SIS FAVOR GREGI.
Sola Diis homines aequat clementia dia,
Cui genitrix pietas, cui soror alta Fides.
Hanc pius Aureljus Romanus Caesar amavit,
Cui meritum nomen Philosophia dedit.
Hanc pater Augustus coluit, Leo Magnus honore
Affecit, Titus semper in ore tulit.
Hanc quoque Frisiaci laus stemmatis ardua servas,
Consiliis Regi dum cumulatus ades.
Nam Fugis injustos cane pejus et angue Rigores,
Afflictis facilis, supplicibusque bonus.
Macte animi, Virtus quem de meliore metallo
Fecit! et Aonio sis favor usque gregi.
Sic occet sero fatales Atropos annos,
Sic subeas nitidi gemmea tecta poli.

p.44
(71) DOMINO
ACCILIO BRAHE
In Eiwid etc. Regni Dan. Senat.
Magnif.
ACCILIUS DE BRAHE.
LAC HABES VI CEDRI.
SIC RE DULCIA HABE.
Mel sine felle datur nulli: cui praebet amara
Mitis Edusa prius, dulcia scire potest.
Sic quicunque Dices sapidum lac sugere gaudet
Ducet amaritie pocula mista prius.
Hoc tu fecisti, Charitum cultissime cultor,
Qui gentem mentis nobilitate polis.
Hinc lac habes, Themidos quod pressit Musa papillis
Candidius nivibus, Leucothoaeque genis,
Hinc lac habes illo mage dulce, quod aethera pingens
Fluxit ab uberibus, coelica Juno, tuis;
Hinc lac habes fluxu lactis divinius illo,
Pavit Amaltheae quo pia cura Jovem;
Hinc lac habes famae vi Cedri, secula nulla
Quod videant maculae corripuisse notas.
Sic re dulcia habe, dulci dignissime vita,
Ut faveas Pylius, sorte favente, senex.
(72) EIDEM.
ACCILIUS BRAHE.
HIC LIBER A CASU.
Nil Fortuna potest Stygio vel milite cincta,
Quum validas virtus promit ad arma manus;

p.45
Aufugiat, valeat, comitante satellite secta,
Brahiadae a castris castra movere decet.
Liber hic et casu, virtutis in arce locavit
Praesidium, quo depulsa Acheronta petat.
Hic leges, aras, hic jura tuetur et aequum,
Regis et invicti regia facta regit.
O ter felicem cui virtus duxque comesque,
Quem bona cuncta beant, quem mala cuncta timent!
(73) DOMINO
PROEBERNO Gyllenstiern
In Wosborg etc. regni Senat. Magnif.
PROEBERNUS.
RE PERBONUS.
Si sub vulpe latens animi bonus esse videbor,
Hoc satis est, mundi turba proterva putat.
Ebibat Helleborum! Bonitas consistit in actu:
Hypocritae species criminis est species.
Tu bonus es Proeberne imo re Perbonus ipsa.
Non aliis fumi venditor esse potes,
Perbonus et maneas, patriaeque perutilis: ut te
Vtque tui similes Danica regna colant.

p.46
(74) DOMINO
HENRICO Lyche
In Offuergaard etc. Regni Senat.
Magn.
HENRICUS LYC(H)E.
HIC RE LYNCEUS.
Quum propter genus et genium Virtutis et artis
Te Rex consiliis vellet adesse sibi,
Calliope atque Themis, Phoebo sub judice, lites
Has agitaverunt: sic ait ipsa prior:
Lynceus hic heros est re Martisque Dicesque;
line igitur Martis sit decus, atque Dices.
Calliope retulit: sicut viret integra Daphne,
Hic est arte virens, Pegaseaque chely.
Pegaseis igitur promotor honoribus adsit,
Et capiet curis praemia digna suis.
Tum Phoebus: cultor Musae, Themidosque patronus,
De Musae et Themidos lumine lumen erit.
Talene Lychiadae gentis generosa voluptas,
Henricus patrio gaudet adesse throno?
Adsit Jo! donec qui caetera cuncta dederunt
Addiderint Pylii tempora laeta Ducis.
Applausere deae dicentes: Lumen adesse
Alterutri magnum, majus utrique decus.

p.47
(75) DOMINO
AESCHINO Brock
In Estrup etc. Regni Senat.
Magnif.
AESCHINIUS BROCH.
ES CHARIS HIC NUBO.
Terrigenum mentes quanto splendore coronet
Clara Themis Charitum consociata choro;
Aeschine testis eris celique solique voluptas,
Aeschine Brochiadae summa columna domus.
Nam cum Pandorae tetris impleta venenis,
Pyxis abegisset numina cuncta solo;
Tu Themin inventam sic blanda voce petebas:
Es Charis, aut Charitum de grege, nubo tibi.
Hinc quicquid rari primo servavit ab aevo
Maxima ter centum clavibus arca Jovis,
Sponte tui intravit cordis purissima templa,
Ut fieres terrae delicia atque poli.
Unde sciam quaeris? non solum vita fatetur,
Sed quoque votivum nominis omen habet.
(76) DOMINO
OLAO Rosenspar
In Skarolt regni Senat. Magnific.
OLAUS ROSENSPAR.
EN SOL SUPRA ORAS.

p.48
SOL ORNAS SUPERA.
POL ORNAS SERVAS.
EN SORS PAR SALVO.
SOLERS PAR NOVAS.
O LAUS ROS PARENS.
Ut decorat superos coelestis fornicis ignes
Munere Lemniaci vectus Apollo fabri,
Tu supera exornas superi Sol jura Senatus
Consilii donis, Fortis Olae, tui.
Pol ornas, servas, Themidos venerabile numen,
Parque novas solers quum renovare licet.
En ita te salvo par sors constanter obumbret,
Antennasque tuas aura secunda ferat;
En Sol alter eris supra oras cognitus omnes,
Qua Matuta venit, quaque recurrit equis,
Sol, radiis famae qui ramos arboris ortae
Stirpe Rosensparia, dulce fovere queat.
O Laus Mnemosidum, Charitum Ros, Magne Themista,
Qui ceu charus amas jura paterna parens.
Dignus es, ut cingant Horae tua tempora sertis,
Quae Phaebo imponunt egrediunte domo.
Quid video? veniunt? jam te nil Sirius igne,
Nil poterit pluviis stella nocere Capri.
Sirius ipse caprum perimens livore coruscum,
Splendoris pereat vi superante tui.
Ecce boves ipsi fugiunt Titanis, easque
Serius ut videas Parca piata jubet.
Nam virtute vales, quo Glauci germine sumto,
Cerbereas Danacen quis dabit ante fores?

p.49
(77) EIDEM.
OLAUS A ROSENSPAR.
O ROSA LAUS PARENS.
Est rosa flos Veneris, Cythereos nata per hortos,
Flos niveo vincens omne colore genus.
Huic merito totus planum similaris ad unguem
O Rosa Nobilium blandula, Olae, virum:
Sicut enim candet tacitarum vellus aquarum,
Sicut flos Paphiae, sicut et albus olor.
Haud aliter studiis animus tibi candet Honesti,
Candet amore boni, relligione, fide.
Nec postrema tenet laudis subsellia virtus,
Quae primo ponit patria sacra gradu.
Scilicet hujus habes etiam sub pectore curam,
Quod laeto sentit Dania tota sinu.
O Rosa, laus! O fide parens: O gloria quanta
Hinc tibi proveniet, fama docebit anus.
(78) EIDEM.
OLAUS DE ROSENSPAR.
SALUS RES PRONA DEO.
Qui cupit ex humili sustollere tramite pectus
Salutis ad fastigium,
Non delubra petat, non Ethnica numina, tanto
Negotio praefulciat:
Tendat ad astra manus, feriat prece sidera soepe,
Opisque pondus sentiat.
Nempe salus res prona Deo, datur omnibus, illam
Qui diligenter expetunt.

p.50
Expetis aeterno, Vir Cordatissime, voto,
Et accipis quod expetis.
Accipe quod voto, pietate, labore, mereris;
Nemo invidebit invidus.
(79) DOMINO:
CHRISTIANO Holck
In Suenstrup / Regni Danici
Senatori Magnifico.
CHRISTIANUS.
CHARIS INTUS.
Te quoque, regalis membrum praelustre Senatus,
Holchiadum splendor, Musula nostra canet?
Musula, quae nondum blandis semota papillis
Mnemosynes, metuit ponere sola pedes:
Te, quem nec Phoebus cumularet laudibus aequis
Voce canens, mensam qua canit ante Jovis.
Hanc tamen haud rigidus placida complectere mente
Dum de Christjani nomine pauca movet:
Nomine, quod tanto tibi convenit ominis auso,
Quanto quod Domino Romula turba dedit.
Christjanis Charis intus erit, metagrammatis arte,
Litterulis varia si licet ire via.
Quam pulchrum nomen! quam pulchri nominis omen!
O dignum tanto nomen et omen hero!
Intus in ore tuo residens Charis aurea dictat
Verba, quibus Pitho vellet amica loqui,
Intus in arce animi regnans Charis aurea curat
Consus ut ad nutum sis maneasque Dices.

p.51
Intus in aede tua degens Charis aurea, fronte
Et virtute pia temque tuosque fovet.
Quae Charis illa? Charis, magni quam Rector Olympi
Sub casti misit gaudia digna tori.
Haec est quarta Charis cultu gravitate, pudore
Conjuga Rachelae conspicienda fide.
Pieris haec decima est Suadelae dotibus aucta,
Doctrinam superans, docta Corinna, tuam.
Haec Venus est formae miro candore secunda,
Praecedens albis Laodamian equis.
O te felicem, cui linguam, pectus et aedes
Dirigit egregio talis honore Charis,
Nestor ut eloquio, sapienti ut pectore Calchas,
Utque tuae gentis sis venerandus Atlas.
(80) DOMINO
ENVALDO Kruse
In Hielmitzloeffgaard, Regn. Sen.
Magnifico.
ENEVALDIUS CRUSE.
SERVA DEUS IN LUCE.
Dum tua jam variis vastatur vinea tauris
Dumque furunt multi per tua prata sues,
O Deus in verbi nos serva luce sacrati,
Quis non victor erit, luce micante tua?
(81) EIDEM.
ENUAALDIUS CRUSE.
LAUDE VIRES CANUS.
Crusiadum, Eusebiae, Themidos, Virtutis, Athenae,
Gloria, Promotor, cultor, alumne, decus.

p.52
Nestoreos annos, Parcarum lege favente,
Curriculo vitae tangere, magnus honos:
Magnus honos illis, qui cum virtutibus annos
Amplificant, aliis res mala, nullus honos.
Magnus honos igitur niveis circumvolat alis
Te, sacro Sophiae concomitante choro.
Nam tibi Cygneo maturam vellere frontem
Vestit in eximio laeta senecta gradu.
Laude vires canus, praeclarus Laude virebis,
Nec Clothus densa nube nigratus eris.
Condiet Eunomie te laudis aromate dulci,
Et virtus Famae ponet inante fores.
(82) DOMINO
SIGVARDO Beck
In Foerssloeff etc. Quaestori Regio.
SIVARDUS.
ARDUUS IS.
Arduus is, pietasque praeit quasi Fanus honoris
Subsequitur celeri gloria digna gradu.
(83) EIDEM.
SIEGVARDUS.
DURAS VIGES.
Duras atque viges, Pulchri durante vigore,
Atropos haec nunquam forfice fila secet.

p.53
(84) DOMINO
ANDREAE Sinkler
In N. N. N.
ANDREAS SINCLER.
INCLARES ARDENS.
Si quis, qui verae flagrat virtutis amore,
Nobilis esse potest, Nobilis esse potes.
Sicut enim praestans adamas splendescit in auro,
Sic virtus inter Nobilitatis opes.
Nempe tibi haec, heros augusto stemmate nate,
Mens animi dictat de meliore luto,
De meliore luto quam finxit Daedala Pallas,
Pallas amicitiis semper adaucta tuis.
Inclares ardens zelo pietatis et aequi,
Non secus ac fotus Mulciber igne novo;
Inclares ardens famae melioris honore,
Non secus ac Eos, quando resurgit aquis:
Hinc te florentis Fortunae rivus inaurat,
Hinc tua laus solium scandit ad usque Jovis,
Gorgoneaeque sinu gestata viraginis, omnes
In stirpem radios spargit agitque tuam.
(85) DOMINO
JOACHIMO HÜEBNERO,
TEUTONICI ORDINIS IN DANIA
CANCELLARIO AMPLISS.
JOACHIMUS HUEBNERUS.
HIC MUSA REBUS VENIO.
Nobilis Astrei Joachime patrone Laboris,
Quem titulo decorat Juridicina suo.

p.54
Dum Themidos bifida profers librata bilance
Consilia, et Danis Teutona jura regis.
Dumque locis aliis legati munere fungens
Verba Periclaeo fusa tenore facis:
Verba quibus mire Regesque, Ducesque moventur,
Verba, quibus vires Suada diserta parat.
Forte rogas cujus tituli gaudere cothurno,
Et quid de studii dicere laude queas?
Verte tuum nomen, Pallas mihi dictat in aurem:
Quae legis, haec tripodis vincere crede fidem.
Quid legis? Hic rebus venio fidissima Musa:
Sicne potes de te dicere jure? potes.
Macte tuo titulo, quem Musa novena salutat
Doemonium Musae, Daemoniuraque Dices.
(86) AD
MAGNIF. REVEREND. CLARISS. CONSULT.
EXPERIENT. ET DOCT.
DNN. PROFESSORES.
Academiae Regiae, quae est Hafniae
Danorum.
Mnemosyne quoties animi penetralia pandit,
Et veteres grata praesentat imagine curas,
Nescio per quales Charitum se Triga latebras
Insinuans mecum pariter miratur aperta,
Et (mage quod miror) pariter rimatur operta.
Jam quoque praeteritos dum volvo revolvo Favores,
Quos Suppromus Amor vestrae virtutis ab imis
Porrexit cellis mihi, mellitissima corcla
Eusebies, Themidos, Meditrinae, Philosophiae,
Protinus Euphrosyne demissam vellicat aurem:

p.55
Sicne suis meritis hic suggrundaria ponent?
Quin potius pergas bustum tumulumve merere.
Taliter et mentem primo formavit in aestu
Quum recolens Musa puerili fata Johannis
Auderem patriae pluteos vexare cathedrae
Obsequio vestris addictus jussibus omni.
Quid facerem? volui monumentum et pignus honoris
Ferre clientelae vobis cupienter ad Aras
Ingenii votis calamos ac scrinia posco,
Et tripodes votis oracula congrua jungunt
Nominum amabilium; Sed fallax Scaeva parato
Parebat, nec vos istis veneratus adivi
Myrtileos ocres et Hyantia pascua Nicri.
Nunc calidae tandem linquunt penetralia Vestae
Inque sinum fugiunt Musaeo rore madentem
Vestrarum Charitum: vacuas concedite sedes
O Academiae patres, quos Pallade dextra
Danigenae gentis summus conscripsit Achilles,
Ille pater patriae, quo quo florente, perenne
Floreat Eusebie, Themis et Meditrina triumfet,
Poplica res crescat, res priva vigescat. O illum
Vobis, vos illi, mihi utrosque reservet Iova;
Si placeam vobis, illique mihique placebo.
(87) DOMINO
PETRO JOHANNI WINSTRUPIO
SS. Theologiae Doctori et Professori in Academia
Hafniensi, totiusque Sielandiae Superattendenti
dignissimo.
PETRUS JOANNIS WINSTRUPIUS.
TU VERNAS UT PINUS PURI SIONIS.
Pinus ut in densis surgit pulcherrima silvis,
Pinus ut arboreas tollit in alta comas.

p.56
Pinus ut est lignum, ratibus quod commodat
Pinus ut aeterna floriditate viret:
Sic verae doctor pietatis, Episcope Christi,
Gloria Pieridum, Relligionis apex;
Sic in Christiadum surgis pulcherrimus agris;
Sic niveum niveo tollis honore caput;
Sic a Te sibi fert Ecclesia commoda multa;
Sic vireas felix, hic et in arce poli.
Scilicet ut puri tu vernas alta Sionis,
Pinus terrigenis utilis atque DEO.
(88) EIDEM.
PETRUS VINSTRUPIUS.
INSTRUIS PURE PUTUS.
Instruis Hevigenas putus pure arte salutis.
O quam divinum nominis omen habes!
(89) DOMINO
JOHANNI PAULI RESSENIO
SS. Theol. Doctori et Professori
ibidem.
JOHANNES PAULI RESENIUS.
VIR PLANE JESU NOHE SANIS.
Pinge mihi Paulum: pinxi. jam pinge Johannem
Zachariae subolem: pictus et ille nitet.
Jam simili varios confunde calore colores,
E tribus ut facies emicet una viris.
Adspice: Thariadae mentem, mentemque Davidis
Finge; animum justi denique finge Nohae.

p.57
Fictum est: nunc hilari profer sermone Thalia.
Cujus in hac tabula fulget imago viri?
Nonne sacra princeps est Doctor in arte Johannes
Ressenius, patriae pompa secunda scholae:
Sic est, is Paulus studio, pietate Johannes,
Vir plane Jesu coelica verba docens.
Is Nohe sanis, Christo qui credere gaudent.
Voce David dulci, Thariadesque fide.
Sancte Vir, o tanto sis semper ab omine laetus,
Hoc optat virtus, optat Apollo tibi.
(90) EIDEM.
JOANNES RESENIUS.
O NE VIS INANES RES.
Non mundana placet tibi gloria, res et inanes
Ne vis et magni gloria magna viri
Prudens ter prudens is, qui coelestia tractat;
Demens ter demens, quem rapit orbis honor.
(91) DOMINO
CONRADO ASLACO
SS. Theol. Doctori et Profes. ibidem.
CONRADUS ASLACUS.
SULCA CORDA SANUS.
Hafniaci vigilans Heliconis ocelle, supremi
Mysta Dei, Clius Uraniaeque nitor.
O Conrade, tui quis non monumenta laboris
Ad statuas famae vermiculata videt?
Uranie genium tibi demonstravit Olympi,

p.58
Naturaeque vices Musa docere dedit.
Jam sulcas sanus patefacti vomere verbi
Corda, ut Evangelii messis abunda cadat:
Jamque supinatas ostendis numine glebas
Coelesti Zephyro, qui pietate calet.
Quid majora canam? cunctis in rebus es Argus,
Cui somnum Panos fistula nulla feret;
Hafniaci vigilans Heliconis ocelle, supremi
Mysta Dei, Clius, Uraniaeque nitor.
(92) EIDEM.
CONRADUS ASLACUS.
DUC NOS CARA SALUS.
Duc nos cara salus, Paradisi quae colis hortos,
Inter delicias divitiasque tuas.
Tu potes infirmum corpus curare salubri
Temperie, ut pessum pestifer Auster eat;
Tu facis, ut nostras optata Lubentia mentes
Incolat, et triplici Robore cincta Charis.
En umbrata genas intacta veste Juventus
Teque, tuasque sibi semper amicat opes:
Te colit annorum series, quibus ambedit artus,
Ne spoliet dulci luce nefanda lues.
Duc nos cara salus quocunque sub axe feramur
ASLACIQUE tui sis sine fine memor.
(93) EIDEM.
CONRADUS ASLACUS.
LAUS SACRA DUC NOS.
Virtutis precium Laus; Laus fax mentis honestae:
Felix cui praefert Laus animosa facem!

p.59
Felix, quem sacrae Laudis divina voluptas
Virtutis summum sub penetrale vehit
Duc nos et sacra laus, vita placeamus ut ipsa,
Morteque felices simus honore novo.
(94) DOMINO
LEONHARDO METZENERO,
J. U. Doctori, Consiliario aulico et Professori
ibidem.
LEONARDUS METSENERUS,
DURA SOL MENTE SERENUS.
Sit Fortuna tibi comes, et sit amica Minerva,
Sit tibi dux Phoebus, sit tibi serva Charis.
Sit tibi Mercurius consultor, Jupiter ultor,
Eunomieque quies, Eunomieque labor.
Sic aulae et Musis dura sol mente serenus,
Ut terrae et nitido Cynthius ipse polo.
(95) EIDEM.
LEONARDUS METZENERUS.
ZELUS ORE MENTE DURANS.
Tu suboles Themidos vere es: nam nomine teste
Mente boni durans zelus et ore tenes.

p.60
(96) DOMINO
JONAE CHARISIO
J. U. et Med. Doctori Consil. aulico.
JONAS CHARISIUS DANUS JURIS
UTRIUSQUE, MEDICINAE, PHYSICAEQUE
GNARITATIS
DOCTOR.
VOS AD JUS DUCIT CHARIS, INSTAT HYGEA DOCETQUE,
SANARE INQUIRIS, PRAVO INIMICUS ERIS.
(97) EIDEM.
IONAS CHARRISIUS DANUS, JURIS ET
MEDICINAE DOCTOR.
COR DO CHRISTO, JUS VIRIS, SANARE
ADNITENS VI MEDICA.
Sicut in Hesperio Chloris lepidissima campo
Omnia non uno serta colore facit:
Sic neque mundus iners mentem complectitur unam,
Sed sequitur proprii quisque caloris opus.
Hic sinit imposito tundi se calce Vacunae;
Hujus amor Martis bellica signa sequi:
Huic nimium cordi Midae sunt fulva talenta;
Hunc trahit illecebris Cypria Virgo suis.
Hoc cultore viget Pomona, Hippona, Priapus,
Sacra Pales, Bacchus, Delia, Flora, Ceres.

p.61
Sed nihil ex istis mea mens miratur amatve,
Dum sequitur multo nobiliora bona.
Sanare adnitens medica vi morbida membra,
Cor ego do Christo, Jusque perenne viris.
Haec si, dante DEO, facio dum munere vitae
Perfruor, an curem quicquid Erinnys agat?
(98) DOMINO
THOMAE FINCHIO,
Medicinae Doct. et Prof. ibidem.
THOMAS FINCHIUS MEDICINAE
DOCTOR.
IN CHRISTO FIDEM CONDO HIC
EAT MUSA.
Absque timore Dei tumidum Doctrina venenum.
Nil valet artis honos absque timore Dei.
Condo Fidem in Christo, Christo duce et auspice Christo
Hic eat ad Clarias Musa salubris aquas,
Hic Meditrina sibi facilem componat Hygejam,
Uranieque suum sedula tentet opus.
Nam Sophiae genitrix pietas est enthea virtus,
Quique pius, facili cuncta labore potest.

p.62
(99) DOMINSO
GELLIO SASCERIDAE
Medicinae Doctori et Prof. ibidem.
GELLIUS SASCAERIDES.
SALUS AEGRIS DE CELIS.
Ampla salus aegris de celis provenit altis,
De medicis etiam provenit amplo salus:
Quisquis habes animae rationem, corpore laeso,
Arjete saepe precum limina tunde poli.
Mox quoque se pandet Medicinae janua: Nemo
Talis Agenoreae frustra erit ante fores.
(100) EIDEM.
GELLIUS SASCAERIUS.
ALIUS CELSUS AEGRIS.
Sis Aegris alius Phoebeo munere Celsus,
Et tuus ante alios celsius exstet honos.
(101) DOMINO
M. IOHANNI ERASMO
Physices Prof. ibidem et Philos. facult. Decano
spectabili 1608.
JOANNES ERASMUS.
MUSA SERENA SONI.
Pallada sub cerebro, Sophiam sub pectore gestas
Clare vir, estque tui Musa serena soni:

p.63
Hinc cerebro Pallas, Sapientia pectore spirans,
Oreque Musa tibi tanta tropaea parant,
Barbarie ut victa, doctissimus ipse Magister
Imponas doctis nomina docta viris.
(102) DOMINO
M. JOHANNI JOHANNIS
Professori ibidem.
JOHANNES JOANNIS.
EJA HONOS IN ANNIS.
Magna decent magnos, annis virtuteque magnos
Magnus honos magno non sine jure decet.
Eja tuis magnus, praeclare Magister, in annis
Non magnis, virtus hoc facit, exstat honos,
Perge docende, bonisque favendo ad Nestoris annos,
Sic, auctis annis, crescat adauctus honor.
(103) DOMINO
M. CHRISTIANO JOHANNIS
Profess. ibidem.
CHRISTIANUS.
HIC ARS INTUS.
Hic ars intus adest, ubi sedulitatis in armis
Marte labor praestans excubat ante fores.

p.64
Quae CHRISTJANE gravent te nunc in laudis arena,
Artem devictam Marte laboris habes.
(104) DOMINO
M. CHRISTIANO LONGIMONTANO
Matheseos Professori ibidem.
CHRISTIANUS LONGIMONTANUS.
HIC ARS NON MULTIS NOTA NUGIS.
Aetherias tentare domus stellantis Olympi,
Quem juvat, ac animo pervolitare polos,
Altius ille suum, Peligno teste Poeta,
Creditur humanis exseruisse caput,
Hoc studium statuam lingua radiante Beroso
Inter Athenarum moenia clara dedit.
Tu simili surgis mactandus honore Mathesis.
CHRISTJANE Hafniacae florida palma scholae;
Tu tristes hyadas rabiemque videre Notorum
Ante potes, quam de fornice lapsa ruat;
Argestes, Zephyrus, Boreas, Rex Aeolus ipse,
Stellarumque cohors cognita mente tibi;
Mente, cui multis non nota scientia nugis,
Ars quam Gorgoneis ebria tingit aquis.
Hic ab Anaxagorae casu semotus acerbo
Quas dabit, invenies, culta Mathesis opes.

p.65
(105) DOMINO
M. WOLFGANGO RHUMANNO
Profess. ibidem.
WOLFGANGUS RUMANNUS.
AGNUS FUNGOR, UNUS LUAM.
Christus loquitur.
Agnus ego patiens divino munere fungor
Motus amore mei, patre volente, gregis.
Unus iniqua luam totius crimina mundi
Verberibus, vinclis, sanguine, morte, cruce.
Quisquis Adamigenum fieri cupis incola coeli,
Sis horum summa cum pietate memor.
(106) EIDEM..
WOLFGANGUS.
GNAVUS FULGO.
Gnavus ego fulgo, gnarus fulgere laborans;
Qui gnavus, gnarus fulgur honoris habes.
(107) DOMINO.
M. HERMANNO NICOLAO
Prof. ibidem.
HERMANUS NICOLAI.
ANIMO LENI CHARUS.
Charus es eximia Musarum dote Magister,
Leni animo charus charus amore boni.

p.66
Non Junonis avem sequeris; quo quaeso colore
Pingere te melius conscia fama queat?
(108) In
ejusdem Nuptias cum lectissima
Nimfa Maria Petria.
HERMANUS NICOLAI.
ANIMO LENI CHARUS.
MARIA PETRIA.
MARITA RE PIA.
Nil animo leni coepisti charus amari,
Nomine, reque tibi est illa marita pia.
(109) IISDEM.
HERMANUS MARIA.
AN HERMUS; AMARI.
NICOLAUS. PETRIA.
LAUS ICON. PERITA.
Petria quae splendet jam sponsa perita Minervae
Digna est Maria Amarier.
Nonne Hermanus amet? Sic. Fallor, an huc fluat Hermus,
Et Icon laus tori cluat?
Hoc Niclaus avet, versoque binomine praefert;
Verare fac me Jupiter.

p.67
(110) DOMINO
M. CANUTO BESCHE
Prof. ibidem.
CANUTUS BEESCHE.
ACUTUS NEC HEBES.
Cos acuit ferrum, cos exsors ipsa secandi;
An ita quae nescis, docte Canute, doces?
O minime! vixti discendo semper Acutus,
Jam nec-hebes Sophiae mira reperta doces.
Pergere perge: tuum quivis ita laudet acumen:
Discipulos acuis, Doctor acute tuos.
(111) DOMINO
M. JOHANNI CANUTIO
SSp. Fionicae Dioeceseos.
JOANNES CANUTIUS.
TU VINCAS OS INANE.
SONA CANTU IN JESU.
Quum tibi promeritum nomen titulumque Magistri
Cum Sophie Phobi turba novena daret,
Tu doctrinae armis vincas os fortis inane
Barbariae, dixit, matre jubente, Charis.
Dixit et adduxit te mox Pietatis ad aedes,
Ut sineret voto pondus inesse rogans.

p.68
Illa salutatum cum perlustrasset ad ungues
Applaudens manibus talia verba tulit;
Sacra sona cantu sacrato in nomine JESU,
Sacrum Evangelico germine pasce gregem.
Sic vere vincas mundi foedissima monstra,
Sic placeas vero, qui dabit astra Deo.
Finiit; et Spartae munus donavit honestae
Cujus adornares relligione decus.
Hoc facis ardenti Zelo, venerande Magister,
Ut facias, faciat qui facit omne, diu.
(112) DOMINO
M. JOHANNI BANGIO
Pastori Ecclesiae ad SS. Hafniae.
JOANNES BANGIUS.
EN SINU BONA AGIS.
Omen habet nomen, Christorum, Jane, sacerdos,
Quod tibi Baptismi cessit in amne datum.
Nam dum ducis oves ad pascua laeta Jehovae,
En agis ex imo non bona pauca sinu.
Qua ratione tuas melius se ferret ad aedes
Coelite prosperitas irradiata face?

p.69
(113) DOMINO
M. OLAO COCCIO,
Pastori Ecclesiae ad D. Nicolaum
ibidem.
OLAUS.
O LAUS.
Christum qui docet ore, corde servat,
Echo dic quis is est Olaus? o laus
O laus Eusebies nitens Olae.
Sis semper quod es; esne Olaus? o laus.
(114) PARENTI PIENTISSIMO
CHRISTIANO ALBERTIO
Consuli Regiae Metropolis Hafniae
Danorum.
CHRISTIANUS ALEBERTIUS.
RITE SIS CHARUS LUBENTIA.
Gratia quae grates satis, et pater optime, dignas.
Pro meritis poterit voce referre tuis.
Tecum habitat zonis Aglaia laeta recinctis,
Germanasque suas jussit adesse mihi.
En benefactorum flores submissa Thalia
Tinctas obsequii lacte virere facit:
En hilaris gratae proponit pignora mentis
Euphrosyne, capies pignora, quaeso, pater:
Quod mihi percharus sis rite lubentia amoris,
Gratia cui grates nulla referre queat.

p.70
(115) EIDEM.
CRISTIANUS ALEBERTIUS.
ABS SACRIS VERE NIL TUTI.
Absque sacris vere nil tuti tota ministrat
Machina mundanis consolidata bonis;
Sacra Dei, turres, arces, munimina, muri,
Parma, chlamys, clipeus, cassida, sacra Dei.
Horribili furias trux Turcus acinace ducat,
Heluo trux hominum frendeat ore Sathan.
Nos sacrae turris septi munimine, Christi
Sub clipeo tuti stabimus absque malis.
(116) EIDEM.
CHRISTIANUS ALBERTIUS.
LAUS SACRIS RITE NUBIT.
Tuta salus tutae tuta Pietatis in arce,
Tuta guberna tenet, tuta tropaea parat.
Rite sacris studiis Laus incluta nubit, et ista
Laude salus floret, lausque salute manet.
(117) EIDEM.
CHRISTIANUS ALBERTIUS
VIRTUS CHARITAS LIBENS.
Quid Charitate filio,
Parentis extet charius?
Quid Charitate dulcius?
Quid Charitate pulchrius?
Quid Charitate optatius?
Quid Charitate amantius?

p.71
O Charitas parentium
Tagi metallis charior,
Et melle Hymetti dulcior,
Veneris puello pulchrior,
Cunctis bonis optatior,
Cunctis bonis amantior,
O charitas virtus libens
Flore rosis Faventiae,
Vige cedris Volentiae,
Flore, vige, rosis, cedris,
Faventiae, Volentiae
O charitas virtus libens.
Praeceptoribus suis meritissimis.
(118) DOMINO
M. DANIELI MENIO
Rectori Septemviralis cis Albim
Athenaei.
DANIEL MENIUS.
DELIUS IN AMNE.
Nescio quem memorant figmenta poetica Phoebum
Regia Castalii sceptra tenere gregis;
Illius imperio Parnassi culmina subdunt,
Atque Aganippaeas Bellerophontis aquas.
Ficta valete: piis hic stat schola dedita Nimfis,
Qui ruit in Mysios piscifer Albis agros.
Hic Helicon verus, verus Parnassus habetur,
Hic Hippocrenes flumina vera fluunt.

p.72
Quis nisi tu, Meni, gerit alta mente gubernum
Inque Medusaeo Delius amne cluit?
Ipse viam monstras Heliconea templa petenti,
Vel scalam praebes, qua superare queat.
Quanta tuis humeris incumbant plaustra laborum,
Quis nisi qui vidit commemorare potest?
Plus sudoris habes illo, qui Sisypha saxa
Luctanti volvit per juga celsa manu.
Nec toties tumidam Lernae qui contudit hydram
Amphitryoniaden ingemuisse puto,
Quam te, dum peragens Phoebeum munus honestas
Cum melicis medicas, luce micante, Deas:
Haud rude donari tamen hoc in agone laboras,
O vere Ardalidum Delius esse potes!
(119) EIDEM.
Caesariem promitte, nitentem demete barbam,
Alter et in clario delius amne cluas.
(120) EIDEM.
INVENI MEL DAS.
Quum petit Ennei populatrix ales Hymetti,
Omne genus florum, quod zephyritis habet,
Singula delibat, sed quae dulcissima tantum
Colligit, unde paret fertile mellis opus:.
Sic tu, Phoebicolum fidissime Rector, ab omni
Flore legis pueris dulcia mella tuis.
Ipsemet inveni, mel das praedivite cornu,
Quali vix proprium pascit Apollo gregem..

p.73
Extruis inde favos, mulsumque medulla favorum
Pegaseo Phoebi mista liquore facit.
O quam dulcacidos mulsum dat Nectaris haustus!
Non superis tales ipse coronat Amor:
Et tamen Ambrosiam doctrinae largiter addis;
Scilicet ut pellas cum sitis igne famem..
Quis te ita non coleret, qui nutris jugiter omnes
Melle, favis, mulso, Nectare et Ambrosia?
(121) EIDEM.
MENS DIVA LENI.
Herculeos leni Jovae meni diva labores,
Quos variis offert dura Juventa modis.
(122) DOMINO
M. MICHAELI RACHELMANNO
Conrectori ibidem.
MICHAEL RACHELMANUS.
HINC MELLE CHARA MUSA.
Solis ad exemplar Lunae componitur orbis,
Discipulae justas quae gerit usque vices.
Hinc, vir docte, micans es clare luna, tuique
Solis ad arbitrium cuncta potenter agis.
Quis Sol ille? Dei donum pulcherrima virtus;
Hanc colis, hanc audis, hanc reverenter amas:
Haec Lydius lapis est, haec est cynosura serena,
Cujus, ceu Phoebi luna, nitore micas.
Tu quoque Misniacis decus immortale Camenis,
Non inconcinne Luna vocatus eris;

p.74
Haec varios sumit reparando cornua vultus:
Sic tu, dum scholicum fers onus atque jugum.
Nunc blanda exstirpas vitiorum semina voce,
Nunc dictis addit poena paterna fidem.
Cuncta prius mitis tentas; pus atque venenum
Continua Poeon sedulitate fugas.
Caetera quid memorem? salve clarissima Luna,
Quae puerum tenebras irradiare vales.
(123) EIDEM.
MICHAEL RACHELMANUS.
Anacreon.
HINC MELLE CHARA MUSA.
Novensiles sorores
Hebraicos honores,
Ciceronicos lepores,
Pelasgicos amores,
Tuae dedere Suadae,
Suadae cor eruditum
Sophiaeque Margaritum.
Hinc melle chara Musaea
Tuam regit loquelam,
Suam tegit querelam,
Propter rudes querelam,
Quos Murciae sub antris
Clausos tenet Vacunus;
Deterrimus Vacunus,
Pauperrimus Vacunus;
Vacunus osor artis,
Vacunus ansa Martis:
O Melle chara Musa
Tuum fove Magistrum

p.75
Tuum move Magistrum
O Musa chara melle.
(124) DOMINO
M. HENRICO MEURERO
Subrectori ibidem.
HEINRICUS MEURERUS.
HEM RE VERUS IN CURIS.
Laudibus effertur pro sedulitate Cleanthes,
Nec curas Umbri densior umbra tegit;
Vidit eum Phoebe ducentem Acheloia pocla.
Vidit eum Sophie ducere Phoebus aquas.
Hic versare molas pistrini nocte solebat,
Pieridum versans, Pieris ipse, die.
Scilicet haud aliter, Saidos Meurere sacerdos.
Nocte dieque soles ferre laboris onus.
Jam pueros solvis. quos a virtute juventa
Abduxit morum deteriore bolo:
Jam qui non Afrae fuit oris et indolis Afer
Fert lucem ingenii dexteritate tui.
Hem sic in curis re verus, nonne Cleanthi
Proximus et Plauto, culte Magister, eris.
(125) EIDEM.
HEINRICUS.
Hic est arte virens artes qui percolit usu:
En hic arte uris, Musicus hinc ne vir es.

p.76
(126) MEURERUS.
Murus erat Grajis olim generosus Achilles
E re Musarum murus in arte viges.
(127) DOMINO
M. ABRAHAM OCUMMERO
Pastori Ecclesiae Misnensis
ad Afram.
ABRAHAMUS CUMMERUS.
MUSARUM CURAM HABES.
Quid jam Misniaca venerande Magister in urbe
Tractes, en animi lumine cerno mei.
Hercle Vacunalis non stas ad limina templi,
Hercle tibi Bacchus non rigat imbre caput.
Non ideo aetherias natum te lucis in auras
Mercurius vidit Mnemosidumque pater.
Non ideo fovit lallantem Pallas in ulnis,
Et fixit roseis oscula Suada genis.
Non ideo Lini genitrix Amathusidos ultra
Axes, stravit iter templa tibi ante Jovis.
Sed quia vir esses coelesti germine Christi
Qui nutriret oves Pieridumque greges.
Hoc opus, hic labor est tuus, o doctissime Abrhame
Abrhamo curis nomine parque pio.
Ducis Adamigenas ad sacri pascua verbi
Musarum curam Musicus auctor habes.
Fallor? an Abrhami peragas id ad usque senectam;
Fallor? An hoc votum Musa Deusque probent?

p.77
(128) DOMINO
GEORGIO BELZARO
Med. Doct. Misnae Hermundurorum.
GEORGIUS BELZAR MEDICINAE DOCTOR,
MISNAE.
Cor Medici gregis a zelo ardenti bona sume
Zelus virtutis praemia digna meret.
(129) GENEROSO ET ILLUSTRI
DOMINO
COMMENSALI ET COLLEGAE,
De remediis contra corrupt. Rerump.
disputant.
GUILIAELMUS LUDOVICUS A FREIEBERG
LIBER BARO IN JUSTINGE ET OEPINGE.
Distichon Anagrammaticum, cujus litera numerales,
quae notato tempore non habent
pares, annum indicant.
MUSA LABORE VIGIL SUB DURI LUCEO LITE,
EGREGII PIUS IN FINE BEANTE REGO.

p.78
(130) NOB. JC. DN.
JANO GRUTERO,
Bibliothecario Palat. etc.
JANUS GRUTERUS.
GRATUS IN VERSU.
TER ARGUS IN USU.
Forte per Aonios spatiabar alacriter hortos,
Pone sequebatur Momus hiante labro,
Quumque Trias Charitum propere spexissset euntem,
Muneribus mactis obvia fecit iter.
Obtulit Euphrosyne tua dia pericula, peplo
Mnemosynes, Sophiae scripta decente manu.
En ait, exemplar veteris praelustre nitoris!
Perlege; perlectum mentis in aere nota.
Cum legerem, Momus nasum ducebat aduncum
De facie cupiens te quoque nosse virum.
Mox aderat, rutilis tabula splendente Pyropis,
Effigiei pandens Calliopeja tholos:
En hic est Janus Gruterus gratus in omni
Versu ter dixit, ter resonante lyra.
En hic est omni ter prudens Argus in usu.
Ter dixit, Nestor, ter Charis inquit, erit.
Interibi Momus crepat omnibus intestinis
Fitque suae Matris versus in ossa lapis.
Tunc sibi tunc placuit Phoebi grex totus et ille
Dum placet ipse sibi tanta, Grutere, facis.

p.79
(131) DOMINO
NICOLAO BACHENDORPHIO
Med. D. Heidelbergae.
NICOLAUS MATTAEI BACHENDORPIUS
ARTE CLUIS PAEON, BONUS HIC ID AMAT.
Arte venit victus, venit arte Lubentia vera
Arte venit famae laus, favor arte venit.
Eusebie, Meditrina, Themis, se rite colentes;
Laude, favore, bonis; mactat, honorat, alit.
Tu pietatis amor, Niclae, Themistos ocellus,
Praecipue Paeon sedulus arte cluis.
Propter id omnis amat bonus hic te pectore laeto
Omnibus inque locis semper amatus eris.
Propter id aureolis te laus circumvolat alis
Testatura sonans: quod venit arte venit.
(132) DOMINO
M. TANCREDO LAELIO
Consanguineo peramando.
MAGISTER TANCREDUS LAELIUS DANUS.
DUM SANAS DULCIS ARTE GALENUS ERIT.
Es Sophus, aeternam Sapientia rara coronam
Crinibus imposuit, Tancred honore, tuis.

p.80
Es Medicus Medicina tibi despondet Hygejam;
Quo magis Aesclapi filia digna foret?
Accipe divinam (pater exhibet ipse) puellam,
Quas gestat, digna dote ministrat, opes.
Ecce Draco tibi fert Epidaurius artis acumen
Nodosusque manum sponte bacillus init.
Difficiles morbi salebras medicamine vineas
Nodosam solvas dexteritate luem.
Ecce tibi serpens etiam venit, ecce vetustae
Folliculum gestit despoliare cutis.
Non aliter laesis expugnes noxia membris,
Et revoces vires ad meliora novas.
Nec cristatus abest strepitanti voce maritus
Excubias noctis Gallus obire satus.
Scilicet hanc superes studio vigilace, salutans
Titanem, quoties Nerea linquit equis.
Nil restat: sana feliciter utere dote,
Dum sanas, dulcis arte Galenus erit.
(133) DOMINO
PETRO PETRAEO
Rectori scholae Nicopingensis, suo olim
in paternis aedibus praeceptori.
PETRUS PETRAEIUS.
JESU PER TE PARTUS.
Per te sum partus, Jesu dulcissime frater,
Sanguine sum partus morteque, Christe, tua
Me serva partum contra Phlegetontis alumnos,
Jesu, sis rupes, sis mea petra, precor.

p.81
(134) NUPTIIS DOMINI
GEORGII NICOLAI HAMMERI
Malmogiensis.
Distichon, cujus Hexameter Sponsi et Sponse per
Anagrammatismum continet nomina, pentameter
annum, quo nuptias Hafniae
celebraverunt.
GEORGIUS NICOLAI HAMMERUS.
CHRISTINA PETRI MUNCH.
LIS PERGRATA MIHI HUC; VIN ME?
HOC GRATISSIME CUR NON?
Nos In aMore par I neCte benIgne DeVs.
(135) Decas Anagrammatum
Teheseo suo Fidelissimo.
CLAUDIO PLUMIO
J. U. Cand.
CLAUDIUS PLUMIUS DANUS.
IN LUDI PLAUSU DUC MUSAS.
In ludi plausu duc Musas, optime Ductor;
Ductor in Astreae magne future choro.
Quum ludus plaudit, Musis sine crimine ductis,
Egregie Themidos amplificantur opes.

p.82
Tunc ea tam suavi te voce salutet ovantem,
Pieridum ductor, jam mihi Doctor, have.
(136) JUS PLANUM DAS DULCI USU.
Jus planum dulci das usu, candide Theseu,
Usus sit juris dulcis, id opto, tibi.
Cur ita non fuerit? das dulcia, dulcia habebis,
Dulcia sugit apis, dulcia donat apis.
(137) MUNDAS IUS DULCI PLAUSU.
Jus mundas dulci plausu, tua nomina furtim
En tegit implicitis hoc anagramma notis.
O quam vera tegit, tu jus Rationis in amne
Mundas, applaudit Suada, Minerva, Themis.
Balsama Suada parat, tingit Jove nata Minerva,
Peplum quo terges fert Themis alma suum.
Non ego mirabor si jus candore Caystri
Praeniteat cygnos, dexter Ocelle, tibi.
(138) INCLUDI PLAUSU SUDAMUS.
Includi plausu sudamus, Gloria Calcar
Virtutis: Virtus Gloria summa manet.
(139) DIUS CLUAS, LAUDUM PINUS.
O tu Castaliae semen genitricis, in agrum
Quod laudis sevit cultor Apollo suae,
Quam niveo lactis te proluit imbre Thalia
Quam fovet aetherio sancta calore Themis.
Quin mirer, Claudi, si forte vocabere laudum
Pinus, cum crescas firmiter hoc in agro?
Quid mirer, si forte cluas in Pallade dius,
Quum faveant divum numina tanta tibi?

p.83
(140) DULCIA NUM VIS? PLUS SUDA.
Vendit Labori Jupiter omnia
Servata quanquam vectibus aeneis
Aerario clausit, Draconum
Sive recondidit inter alas.
Phryxea quidnam vellera ovis tulit
Auro micantis? Nonne labor tulit?
Et Herculi quid tot tropaea?
Nonne labor dedit atque sudor?
O quisquis es num dulcia vis tibi?
Suda: labores plus referent boni,
Quam quae pigros tradit Lavernae
Dira Vacuna, Laverna Diti.
(141) SALUS UNDIS APUD CLIVUM.
Non satis est leviter gustasse Aganippidos undas
Et Pindi primum scandere posse gradum.
Nempe Salus undis apud altum maxima clivum
Aurati solii sede micante sedet.
Hic tibi detergat sudorem linteo Honoris,
Detque salus festas exhilarare dies.
(142) PALLADIS MUNUS USU DUCIS.
Pallas es ingenuis, Claudi cultissime, curis,
Pallas in eximio laudis honore sapis.
Quid tibi pro galea? pietas: pro Gorgone? virtus.
Pro clipeo? bifidum jus sine fraudis ope.
Utere tam firmis armorum viribus: usu
Sic ducis munus Palladis ante Themin.

p.84
(143) CUPIDUS LAUDIS ALUMNUS.
Et quis ita Anticyris caput insanabile gestat,
Audeat ut dites temnere laudis opes?
Quis velit igniculos Naturae extinguere lymphis,
Quas Stygiis hausit saeva Megaera vadis?
Ducimur instinctu Naturae laudis ad arcem;
Laus optata sacras cardine verte fores:
En, petit actutum cupidus te laudis alumnus,
Intrato Claudi, janua quanta patet!
Ha quid ego video! laudis redamatur amator,
Semper habens meritum Laudis in aede locum.
(144) PUDICUS LAUDIS ALUMNUS.
Dicebam, Plumi, cupidus tu laudis alumnus:
Dicebas cupidum sperno pudicus ero.
Scilicet infami notat ambitione cupido
Laudis ubi decorat Fama pudicitiam.
O caput aureolum! cum te pudor aureus ornet,
Cujus honor non sit cujus amorve tibi?
Te nisi totus amo, nisi te sincerus honoro,
Cur sit Honor Musis, cur sit Amorve meis?
(145) TRIGA
Anagrammatum in nomen ejusdem.
I.
CLAUDIUS PLUMIUS, HAFNIENSIS DANUS.
AD MUSAS IN SPE, FANI NIL DULCIUS USU;
In fano Musas nemo profanus amat.

p.85
(146) II.
CLAUDIUS PLUMIUS DANUS.
LAC DIVINUM PULSU SUDAS.
Strenua cum pulsu studii per septa cerebri
Vadit, Amice potens strenuitate, tui.
Lac subito sudas divinum, quod Themis urna
Concipit Aonia, Fama quod inde bibit.
Fama bibens miro capitur dulcedinis aestu
Et latices tanti Nectaris usque cupit.
Arripe Plumiaden tecum super aethera Fama,
Illum Laude riga, te quoque lacte riget.
(147) III.
I CLUAS DIU DUPLUM SANUS.
Nunc igitur menti residens sententia calcar
Addit et externas urget adire plagas?
Scit Fidius, Sancus scit, scit Didymaeus Apollo
Quam male disjungi corpora nostra feram:
Sed quid? divisis amor unus, et una manebit
Mens, ut et absentes, quae regat, una fides.
Ianusque cluas duplum diu amore perenni
Quo, Lachesis ducit stamina, cunque, tibi.
Dulichio comitata Duci per saxa, per ignes
Auxilium Pallas consiliumque tulit.
Te comitatus herus coeli, comitante Phalangis
Angelicae coetu, prosperitate regat.
I, sta, vive, vale, nunquam jace amice; precatus
Teque valente valet, teque jacente jacet.

p.86
(148) SUO
FRIDERICO SEVERINIO.
FRIDERICUS SEVERINI.
IN CURIS FIDE RE VERIS.
Ut facis, in curis re veris fide potenter:
Stirps, robur, gazae, fallere saepe solent.
(149) FRATRI SUO GERMANO
ALBERTO ALBERTIO.
ALBERTIUS.
RITE ALBUS.
Pectore, fortuna, mento, sis Albus, id opto,
Sic Albus rite candide frater eris.
(150) SUO
PAULO MENIO.
PAULUS MENIUS MISENENSIS.
LAUS IN MUSIS PENUM INESSE.
O quid Pieridum lepidissime pulle Dearum,
O quid agis cordis portio Paulle mei!
Te pater Aonia forsan Pimpleide tingit,
Tinxit ut Aeaciden in stygis amne Thetis,

p.87
Vel tinctum celsas Heliconis tollit in arces,
Ut tergat matris Calliopeja peplo.
Sic est! ipsa tibi reserat Charis orgia Pindi,
Ipsa Medusaei dona ministrat equi.
Numn tamen Henricum memori sub pectore servas
Quem Fidius summo lustrat amore tui.
O ter dulce caput, quantus sis ejus in ima
Mente animi, novit Sancus et alta Fides.
Non secus illius flores in pectoris agro,
Quam vel in Actaea Palladis arbor humo.
O si Daedaleos alarum stringere remos
Posset, et Enneis artibus esse celer,
Haud propius Phoebi rutilas se ferret ad aedes,
Haud sereret Cereris munus in arva soli,
Te, te, mox peteret volucri velocior Euro
Imprimeretque tuis oscula mille genis.
Oscula, quae talem nobis augeret in usum
Quinta parte sui Nectaris alma Venus.
Sed quia Triptolemi non fas conscendere currum,
Remigiique vetat Daedalus arte frui,
Accipe quod mittit veri testamen amoris
Hoc Anagramma, tui nominis omen habens.
Maxima laus, fructus studiorum maximus est in
Musis omniferum semper inesse penum.
Unde queat promi thesauri copia, quanta
Praecellat cunctas, quas habet Hermus, opes:
Tale penum quondam te patria grata vocabit,
Si pergas coeptam continuare viam.
Eja probe pergis palmas pariture perennes,
O Phoebi proles, Pieridumque penu.

p.88
(151) SUO
ABRAHAMO MENIO.
ABRAHAM MAENIUS.
IN ARA MUSAM HABE.
Frustra adeas amnes Aganippidos Hippocrenes,
Frustra Mnemosidas ex Helicone voces,
Ni tibi monstret iter Pietas, aditusque recludet,
Ni votis animi congrua fata ferat.
Gnavus Musam quaeris? habe pietatis in ara:
Hinc Abrahame petis, hinc Abrahame capis.
(152) SUO
JOHANNI BURCARTO,
JOANNES BURCARDI.
VIBRAS IN CANDORE.
Candor amicitiae gluten, quo juncta nec ullis
Rimis nec carie, florida semper, hiet.
Candor amicitiae tutor, tutamine cujus
Vim Cotti spernat Centimanique Gygis.
Sic Sancus sancit, sic albo condita panno
Fida Fides fidit, spesque relicta monet.
Sance, fides, et spes, spes pyxidis heroina,
Nonne meum Janum candidus ambit honos.
Sanxistis, fido, spero, Burcharde faveto,
In candore vibras, Cordis imago mei.

p.89
(153) CANDIDISSIMO MEO.
STERNENBECIO.
CASPARUS STERNENBECIUS.
BENE SINCERUS, PAR CASTUS.
Siquid amicitiae decorat venerabile foedus,
Certe sincero pectore candor erit,
Candor amans castos morum sine labe pudores,
Conjungens mentes, constituensque fidem.
Si quis amicitiae faciem depingere gaudet,
Ideae pingat signa venusta tuae.
Tu bene sincerus pariter quoque castus amore
Eurialum, Actoriden, Pirithoumque refers.
Sim tuus Hyrtacides, donec quatit Aeacus urnam,
Aeacidesque tuus, Cecropidesque tuus.
Sis Pollux, ego sim Castor, Caspare fidelis,
Ut similes illis secula nostra ferant.
(154) EIDEM.
CASPARUS STIERENENBECHIUS.
HIC UT SAPIENS RES BENE CURAS.
Qui studet a Sophia laudis portare coronam,
Multa pati debet, multa molesta feret.
Abstineat Veneris Bacchique cupidine prudens,
Martius abstineat Martis amore fero.
O te felicem, Caspar, qui res bene curas
Hic veluti sapiens, nomine teste tuo.
Nomine quid? nomen tam felix continet omen,
Teste tua vita, Pallade teste tua.
Hinc olim patriae, ceu fulgida stella, corusces,
Quando in Gorgoneo flumine lotus eris.

p.90
(155) NOB. DN.
W. HENRICO a Weingarten
Rhenano:
WOLFGANGUS HEINRICUS A WEIINGARRTEN.
LAUS GENERI GNAVO VIRTUS EN UNICA FRUGI.
VInea SIC botros praestet aManDa tIbI.
(156) NOB. DN.
GEORGIO ERNESTO WORMA a Woer
Dano, in Galliam abeunti.
GEORGIUS ERNESTUS WORM a WOeR
DANUS
EGREGIUS VERA MUSA o STRENUUS
UNO DURO.
Giessa vale, dicis, dicturus Gallia salve,
Splendide Wormiacae Nobilitatis honos.
Sic validus dicas vale inclita Gallia, salvus
Sic salve dicas, Dania grata, precor:
Plura quidem vellet Musaea viatica Phoebus
Ferre meus chartis, fautor amice, tuis.
Stant volucres manni pedibusque repagula pulsant
Cum sociis etiam tempus abire monet.
Hoc precor hoc opto supremum, quando redibis
Te tali excipiat Danica terra sona:
Egregius vera musa o strenuus uno
Duro? cum redeas, quid nisi charus eris?

p.91
(157) DOMINO
M. JOHANNI ARNOLTI
DE FINE Dano,
Praeceptori Nob. Wormi ornatissimo.

Distichon cujus hexameter hoc:
JOANNES ARNOLTI DE FINE HAFNIENSIS DANUS
Pentameter hoc:
JOANNES ARNOLTI DE FINE HAFFNIENSIS,
continet nomen.
Linea finis honos, sana en fidendus in arte.
Fani linea, honor stans sine fine fide.
(198)
JOH. LAUR. BLIX ISOPEDIO:
Norwego: SS. Theol. Candidato.
VI. Anagrammata disticho ordine inclusa ex nomine
hoc:
LAURENTIUS.
In te laurus inest, lauru laus uniter, in re
Lautus, vir en altus nites lauru.

p.92
(159) EIDEM.
JOANNES LAURENTIUS BLIX ISOPEDIUS.
LAUS NON LEVIS PIO INDIES EX ARTIBUS.
Factum bonum quod arte tingis Jane te!
Laus non levis pro indies ex artibus.
Qua laude tu mactaberis docte pius,
Pieque doctus laude qua mactaberis?
O aeviterna laude! Laudis in choro,
O aeviterne Candidate, gratulor!
(160) EIDEM.
Jane Palestinae praesignis adorea Peithus,
Cui callere dedit studii melioris Apollo
Quod gremio latium, quod Pantechnea Pelasga
In praegnante sinu gnavis praeservat alumnis?
An tibi conveniens vis symbolon? ecce recondunt
Symbolon ipsa tui mysteria nominis amplum,
Quod trepidis numeris trimeter deducit jambus:
Lans non levis pio indies ex artibus:
Symbolon anne placet? placet et tibi convenit apte.
Es pietatis amans: pietatis et artis honores
Perpetuo crescunt tibi germine laudis in hortis.
Utibilem quondam magni sudoris opellam
Navasti pueris, fingendo corcula parva
More Epicharmeo, reserando Musica tempe:
Nunc quoque Krabbigenae virtutis ocellulus ille
Flos adolescentum, genii melioris imago,

p.93
Te sibi Phoenicem sequitur veneratur amatque
Venturus patriae quondam generosus Achilles:
Haec ars, haec laus est, a qua Pellacia sortis
Nunquam deturbet tua facta, piissima facta
Jane Novensilium gratissima palma sororum.
(161)
HENRICO ARCTANDRO
HAFNIA-DANO.
HEINRICUS NICOLAI ARCTANDER.
EN HIC IN DOCTRINA CLARA VIR ES.
Dum lucra Atlantiades, vacuos dum Murcia soles,
Dumque suis donat suavia paeta Venus.
Tu, spretis aliis, lustras Parnassia castra,
Arctander docti docta propago patris,
Scilicet, ut sacres excultum nomen in arce
Signat ubi niveo lacte Moneta viam;
Scilicet, ut tandem tibi patria talia cantet:
Doctrina in clara en hic vir es eja veni?
Saepe mihi blanda dixit Polyhymnia voce.
Adspicis Arctandrum, noster alumne, tuum?
Pinge Menedemum, pingebam; finge sodalem
Illius; finxi, mox ait, ecce quis est?
Adspexi: faciemque tuam miratus adesse,
Proh! dixi; vincit sedulitate duos:
Laudo nec invideo: cur illis invidus essem,
Quos ita Latoides ex Helicone videt?

p.94
(162) NOB.
HERONI MAUR. a CLOSTER
Frisio, amico jucundissimo.
HERO MAURITIUS a CLOSTER.
AMORE RECTI SOLA VIRTUS.
AMOR a VIRTUTE, HIC SOLERS.
Sola hominis virtus recti consistit amore,
Quo Charites hominum, quo meret astra Dei.
Hic amor a sola solers virtute [vitute ed.] remanat,
Scilicet huic rectum recta dat omne Themis.
Sic Charites hominum meret, et meret aethera coeli
Qui colit hanc; Hero tu colis; ergo meres.
(163)
ANDREAE BROITZEMIO
Brunswigio LL. Studioso.
ANDREAS BROITSEMIUS BRUNSWIGUS
GRATUS DEO UNA MUSIS IN URBIS REBUS
Ante oculos animi Christi praepone favorem,
In stadium quisquis prosperitatis abis.
Hanc tuus aureolis tactus calcaribus almae
Virtutis metam, tangere gaudet equus.
Felicem metam, felix Broishemie, tangit,
Quum de te talis fama sub axe volat.

p.95
Eja Deo gratus, musis edoctus et una
Magnus consilio rebus in urbis apex.
Tunc ego te voti concentu prosequar hujus,
Pirithoi Theseus laetus amore mei.
Urbis amor, Dei amor, Musarum amor inclite salve.
Urbs et Musa soli, det Deus arva poli.
(164)
CHRISTIANO HENTSMANNO
MISNENSI.
CRISTIANUS HENTSMAN MISENUS.
INTUS ANIMUM SANANS CHRISTE ES.
Christe animam es sanans intus per pharmaca verbi,
Me sana verbo, sic ego salvus ero.
(165)
NICOLAO ROSBACHIO.
NICOLAUS ROSBACHIUS MULENBERGA-MISNICUS.
SIS CORCULUM, SIM CURO, BINAS NE HABE LINGUAS.
Quid Nicolae candide
Cultor Minervae provide
Novem Dearum floscule,
Apollinisque ocellule;

p.96
Quid in tuo chartaceo
Animi manens testatio
Arabo campo vomere
Qui raptus est ab ansere?
Sis corculum, sim curo, ne
Binas habe linguas: vide
Quid indicet nomen tibi.
Fac omen afferat mihi.
(166)
CHRISTIANO CANUTI.
CHRISTIANUS CANUTI.
IS UT CHARIS IN CANTU.
TU CHARIS IS IN CANTU.
TU CANIS UNIT CHARIS.
CHARIS CANTUI INTUS.
Dic Erato: studii jam cujus adustulat ardor
Christjanum nostrum? desidiaene litat.
Ut charis in cantu trahit is discrimina vocum,
saltat ad illius Musa novena mele.
Quid Canute novi quam laudem voce mereris?
Tu charis in cantu is? macte favore novo.
Antea dicebam tibi tu canis et charis unit!
Post hac dicam intus cantui es ipse charis.

p.97
(167)
JOANNI HASSO, N.N.
JOANNES HASSUS.
JHESU NOS SANAS.
Nullus Apollo potest depellere spicula lethi,
Jhesu nos sanas, est tua certa salus.
(168)
JOANNI FREISTEN.
JOANNES FREISTEN.
OS IN FRAENIS TENE.
Os infrene parit tristissima damna loquaci.
Os infrene Duces perdit opesque ducum:
Quisquis habes fibras aurae melioris et auri,
In frenis teneas os, ita salvus eris.
FINIS.

p.98
HEINRICI ALBERTI
HAFNIA- DANI
ELEGIARUM
FASCICULUS.

p.99
(169) AD NOB. ET CONS.
JANUM GRUTERUM.
Casta petit Famae, primo mea Pieris ausa,
Quem colat Ajacem, quo duce tuta cluat?
Porrice tu clipeum magni Grutere favoris,
Ut sub eo firma se statione clepat.
Es Telamoniades, doctrinae balthea servas,
Nec rigido gaudes Hectoris ense frui;
Vicisti, vidit placidum victoria Phoebum;
Non alium Aeaciden tanta tropaea manent.
O sero tali nox sera serescat Honori,
Ut crescat Musis hoc in Honore Favor.
(170) AD EUNDEM.
Si mihi Myxtilea blandi quid fecit in urbe
Vertumni dubia sors vice laeta soror;
Si mihi Acersecomes donavit munera grata,
Quum colerem Musas, quas Nicer ambit aquis:
Obtulit haec Sophies cornu de divite, promsit
Pallados ex arcis Gruteriana Charis.
Salve Heliconiadum, Suadae, Themidosque Smaragde,
Quem gerit in nivea Phoebus Apollo manu;
Salve Sol Charitum, Sol Pallados auree salve,
Sol salve historiae, Romuleaeque lyrae.
O ter sancta dies, quo sanctus Sancus amoris
Grate tui voluit ferre Grutere juga.
Tunc oculo blando Veneris me vidit ab aede
Jupiter et Nereo tradidit astra patris.

p.100
Talia Lethaeis non sunt mergenda fluentis;
Talia Mnemosynes sunt reseranda sacris.
Quod feci; factum testatur Epistola praesens,
Quam cape, quam veri pignus honoris habe.
Pignus honoris habe, cujus servabo valorem
Mortis ab ingluvie, dum mihi vita manet.
Juro Jovem lapidem! nisi te constanter honesto,
Telemachus veluti Nestora, Battus ero.
Scilicet hoc studii mandant septemplicis artes,
Quas Hermes tanti cordis in arce regit.
Philologus melior? Criticus quis acutior? et quis
Barbariae victor plura brabea tulit?
Testis adest Tacitus, testis Salustius, illis
Quanta salus, tacitus, qui legit, anne legat?
Nequaquam tacitus; sed pleno gutture laudans
Te melicas medicis applicuisse manus.
Se necat a Seneca mendarum Cerberus exsul,
Quem pepulit cerebri vis generosa tui:
Non ita calce madens Acheloidos unda refervit,
Non novat extinctos Pallas amica focos:
Ut refricas doctis radiante colore calorem
Erga tot doctos, qui periere situ.
Quid memorem plures, quibus es Podalirius alter?
Quid proprii Martis docta reperta canam?
Non mihi tanta Thalia favet, non tantus Apollo,
Ipsa reperta suae semina laudis alunt.
En hinc doctrinae Clarios quot in horrea fructus
Memnonidum Hesperidum fama per arva vehit.
Ecquid ad haec dicam? quibus hos tibi gratuler ausus?
Et quibus auspiciis gratuler ipse mihi?
O ter sancta dies, quo sanctus Sancus Amoris!
Grata tui voluit ferre Grutere juga!

p.101
Sic quoties de te sermones caedere possum
Laetitia antepotens vociferare volo.
Sic quoties placido laxos intendis amores
Protelo crenae, Palladiaeque manus,
Concelebrabo tuum nomen, ter amabile nomen,
Jane animi fibris illatebrate mei;
Jane novensilium Dictator summe per orbem,
Cui praefert fasces officiosa Sais.
(171) AD DOMINUM
NICOLAUM BACHENDORPHIUM,
Med. Doctorem, Practicum Heidelbergae,
ante decennium in paternis aedibus
Praeceptorem, nunc hospitem
colendum, in die Natali
1608.
Pieridum lampas, felicis cultor Hygejae,
Cor Sophiae, Suadae Laus, Charitumque decus,
Haec est illa dies, celebrat quam coetus Olympi,
Quam Stygio plorat turba dicata lupo:
Haec est illa dies Niclai nomine clara,
Qua roseam in lucem crederis esse satus.
En niveis mannis Panacaea sacrata triumphat,
Quodque foves illam te Meditrina fovet.
En genitrix rerum Natura superbit honora,
Quod Genii tanti sis fabricatus homo,
Aoniique cupit palmaria puncta Senatus,
Quae capit et signo Nobilitatis ovat.
Ecce Minerva, Charis, Musae, Venus, omnia quotquot
Numina sunt pariter gaudia laeta ferunt:

p.102
Instituuntque tui sub Fornice nominis aras
Portantes grata grata holocausta manu,
His adstat Coei germana tubaque sonante
Laudibus accumulat vota tenore pari.
Sed superi quantum gaudent, Clarissime Poeon,
Inferni tantum quod sapis alta dolent.
Taenarias implet raucis ululatibus aedes
Cerberus ex triplici gutturis orbe sonans,
Et Libitina ferox serva comitante phalange
Prae moerore nigrum se lapidem esse cupit.
Diminui fiscum Phlegetontis navita cernens
Excruciat miseris anxia corda modis.
Ad littus dormit, nec adest, quem deferat ultra
Manales lapides, et minus aera meret.
Sutilis ignavo ferians in margine ripae
Rimis et carie solvitur ipsa ratis.
Nam quum Morta acuit morborum cote securim.
Paeonia facis, ut rursus hebescat, ope.
Hoc illos in te tam magna concitat ira,
Hoc facit, ut praedae nil superesse putent.
Quid tandem incipies animam quum flaveris olim
Pertaesus terrae percupidusque poli?
Hoc tibi natali pro munere, munere vili
Versiculis paucis Calliopeja canet.
Non Acherontaeas volet illam ferre per undas
Ad nemus Elysium, nave tremente, Charon,
Sed post fata suis etiam de finibus hostem
Trudet Avernicoli tota caterva Ducis.
At nihil haec moveant sine remige nave palude
Tangas aetherii sancta vireta loci.
Flumen erit privum, quod te moerore colentes
Fletus efficient mobilitate levi.
Priyaque navis erit, quam condet Cynthius arcus
Ex cornu, gnaram matre regente manum.

p.103
Mnemosides ipsae nectant ex arte rudentes,
Materiam quarum stridula chorda dabit:
Asclepi baculus malum vertetur in altum;
Pro remis Chiron fortia tela feret:
Candida de propriis contexent carbasa peplis
Ops, Aegle, Panace, Pallas, Hygeja, Salus.
Pergameique Dei baculum qui nexibus ambit
Pro Borea serpens sibila multa vomet.
Sic ubi permensus fluvios, Aquilone secundo,
Videris Orcinae limina dira domus,
In Cithara septem pulsa discrimina vocum,
Quam tibi propterea Melpomenea dabit;
Mox placata tuo, velut Orphei carmine, salvum
Conductum ad sacros praestet Erinnys agros.
Junctus ibi Hippocrati sedeas, manesque ministrae
Supponant pedibus gemmea scamna tuis.
O te felicem Doctor damnate Galeno,
Cui donent superi talia fata Dii!
Quid mirum lateas, si semper sortis in umbra
Conjuge cum casta progenieque pia?
(172) PERGRAPHICO JUVENI.
CASPARO STERNENBECIO
A.C.
Care Aganippaeis, o mi Caspare puellis,
Non minus ac aliis, quas Witeberga fovet.
Ille ego, quem Pindi Pallas conjunxit in alto
Monte tibi, Menius, cujus Apollo cluit,
Haec tibi transmitto tenui conscripta Minerva,
Hinc ubi Myrtileos Neccarus ambit agros;

p.104
Hinc ubi fax Sophiae Godfredus, summa Themistos
Gloria, praelucet juris utrique viae.
Hinc ubi Calliopes adamas Gruterus ocellus
Eunomiae, veterum gesta notanda refert,
Hinc ubi Paeonias explanat Schmetius artes,
Schmetius Aoniae Phosphorus ille scholae.
Cur fortasse rogas? ne non tibi pristina signa
Constent affectus, quem vetus auget Amor.
Non etenim faciet vestris semota Camenis
Terra, licet fuerim vectus adusque Getas,
Ut Dea, quae Fidii vinclis constringit amantum
Pectora, in hac animi ventilet arce facem,
Phoebe veni testis; si quid crepat avia vero
Musa, cui tradas, Sisyphe, pondus ero
Cum Dea Praenestis laetis moderatur in undis
Theseae interdum candida vela ratis,
Ante meos oculos versaris imagine grata,
Proque tua laetus pocla salute bibo.
Et Phlegetontaeo quamvis Ixionis orbe
Volverer, aut Tityi dilacerarer ave:
Non tamen ex animi vellem te mittere capsis,
Aut memores curas deposuisse tui.
Tantus amor tantus nos ignis jungit et unit,
Uniet usque, ferox dum Libitina sinit;
Ingeniosus amor fraudis nil conscius atrae,
Gemmea cui virtus mater, Apollo pater.
Ille quidem primo nanus, sed crescere raptim
Coepit, ut in sylvis cum fera Vesta furit.
Ista rubos primum depascitur acris, at aucta
Flabris Aeolidum crescit et astra petit.
Nec prius absistit quam quum Feronia cernat
In cineres atras omne abiisse nemus:
Sic amor, o Caspare, tuae suavissime mentis
Sic sibi subjecit corque animumque meum.

p.105
Si paulisper adhuc tecum Fortuna dedisset,
Optatos Misnae continuare dies,
Vix Nisus nomen, vix nomen haberet Orestes,
Vix quoque Damonis gloria salva foret.
Quid jam? jam quamvis absentes corpore simus,
Praesentes simus principe parte tamen.
Charteolum veniens visam te saepe per aequor,
Meque per alternas vise, revise, vices.
Sic anagramma tui quod mitto nominis omen
Te miti mitem fronte tulisse legam.
Sic fortasse legam num sint rupta ilia Momo,
Qui me dentata carpere voce solet.
Quid curo nugas, tibi si bene, si reliquisque,
In tabulis animi quos mihi scripsit amor?
Vivite vos omnes, florete, vigete, valete
Et tu cunctorum stella serena vale.
(173) AD CL. VIRUM.
GEORGIUM BELZARUM,
Med. Doctorem et Phys. ordinar. Misenae,
in die Natali. 1607.
Miserat hospitio vector Nepheleidos Helles
Heliadum, Tauri signa sub alta patrem,
Quum Pindi clarias animatus visere Nimphas
Corriperem qua fert semita trita viam.
Tunc ego Medeae cupii frenare colubros,
Quos fecit magicis artibus ipsa sibi;
Tunc ego ferratis volui calcaribus armos
Pungere pennigeri Bellerophontis equi;
Tunc ego Triptolemi, vel Osyridis ire Dracaenis
Optavi nitidi per tabulata polis;

p.106
Ut subito, timidos Aquilone juvante volatus,
Adspicerem templi Phoebe sacella tui,
Pieridumque meam dextris conjungere possem
Dextram, et Castalio fonte rigare caput.
Sed cita vota tulit zephyrus stridentibus alis,
Oceanique plagis diripienda dedit.
Tendat iter pedibus, per saxa, per avia rura,
Qui mannis, curru, remigioque caret.
Sic ego cogebar nullo comitatus amico,
Per longas propere deproperare vias.
Acris eram cursu, quali Schoeneida vincens
Regis aquae pronepos dulce peregit iter:
Et tamen haud metam tango; caput amnibus abdit
Cynthius, et fuscis Hesperus exit equis.
Quid faciam? lassus gelidum divertor in antrum,
In quo Cres vicit Iustra sopore decem.
Mox ibi somnus iners ramo ferulaque soporem
Induxit membris, nocte silente, meis.
Non tamen ille fuit ramus, quo pocula mortis
Jasidae infundens lumina solvit atrox,
Ut (miserum dictu) cum puppis parte revulsa,
Cumque gubernaclo piscibus esca foret.
Intrabam tacitae per eburnea limina noctis,
O quot oberrabat caeca figura modis!
Nullus ibi Pyroeis fulgorem naribus efflat,
Cimmeriis tenebris cuncta sepulta jacent.
Nullus ibi resonis cristati cantibus oris
Leucothoae roseos evocat ales equos:
Nullus ibi canis est, canibusve sagacior anser,
Qui requiem rauca voce fugare potest.
Rivus aquae Lethes saxo tantum exit ab imo,
Qui riguis lymphis molle papaver alit,
Et flores alios, quorum de lacte soporem
Eumenidum genitrix accumulare solet,

p.107
Hic, dum me placidis somnus complectitur alis.
Ante oculi fertur talis imago fores.
Qua sua sunt Marti, Venerique dicata tropaea,
Aetherii textis aemula texta poli.
Panthei ad postes germanos inter ahenos
Aegypti, placide degere visus eram,
Somnia pituita, qui purgatissima fingunt,
Visa nec admittunt irrita ferre Notos.
Maxima pilarum Pollucis pila nitebat
Castoris ad fidum conspicienda latus.
Hic mihi comparent, non quas in vallibus Idae
Priamides vidit caecus Amore, Deae
Verum quas vidit quondam praeceptor arandi,
Pervigil Ascraeas quum sequeretur oves.
Prima Terapneos comitata pedissequa fratres
Astitit ex Pindi Mnemosynea jugis.
Astiterat, subitoque novensilis ordo sororum
Subsequitur clarii spissa corona chori,
Cor micas, in fibras tremulis erronibus actum,
Sanguinis in venis vena citata salit;
Stat coma quassa metu, capite horreo, faucibus haeret
Lingua, nec ore suum vox agit officium.
Interibi placidis spirant utrinque susurris
Cygnigenae, Phoebi turba satelles heri
Una mihi visa est, ita blanda dicere voce:
O hospes salve, siccine lente jaces?
Pone metum non haec feralis pompa senatus,
Sed quae Parcarum puncta sequestra vetat.
Quid veniat, doctura venit te, surge repente,
Auriculisque avidis imbibe nostra mele.
Orta dies coelo est solemni sacra Georgi
Natali, nondum sit licet orta dies
Jam Tithoneo Matuta reversa cubili
Lampum coelorum sub laqueare vehet.

p.108
Lux iterum surget seclis in secula lapsis,
Qua satus Aonidum maximus Aster erat.
Insignis pietate, fide, curaque medendi
Belzarus Misnae providus Hippocrates.
Exiluit vacuas auris vox missa per aedes,
Auditoque mei contremuere sinus.
Nunc ego sic tacito celabam gaudia voto
Vos Tutelares hoc celebrabo loco.
Si respondebit facto non fictile dictum.
Nec scribentur aquis irrita vota sali.
Sed quid ago? hic panes ego pisces somnio? quidni?
Quippe nihil somno vilius esse potest!
Fari ita visus eram cum pagina visae venire,
Et calamus digitis se insinuare meis.
Jamque Hippocrenes Aganippidos ordo novemplex
Orditur numeris fundere mista mele.
Jam sociant resonis dulcissima carmina nervis,
Et laetis animant tinnula fila lyris.
Salve, ter salve Doctor, clarissime Doctor,
Natali nobis, o celebrande die!
Scilicet haud Phoebo dilectior alter in urbe
Misniaca medicis invigilavit agris.
Plasmatos finxit tibi mores providus autor
Japetionides de meliore luto.
Aegiale Pithoque inspiravere medullam,
Osque Pericleo Nectare tinxit Ora:
Mulciber in te illos exercuit arte labores,
Quos in Pandorae protulit effigie.
O decus, o hujus laus admirabilis aevi!
O Naturarum Nobile depositum!
Sicut ubi pelago suboles Hyperionis exit,
Obvelat reliquas lampadis igne faces:
Sic quascunque abeat tua laus, tua Fama per oras
Exsuperet medicos proprio honore viros.

p.109
Parcite vos Parcae digitis evolvere tanti
Daemonii fusos, Phoebus Apollo rogat.
Parcite, nil Hecates decedet censibus, etsi
Pulveris Euboici secula noster agit.
Ergo novis illi calathis expromite densa
Vellera, sors quorum splendida fila regat;
Atropos intento nolit discindere ferro
Licia fortunae conglomerata manu:
Trux exesto Charon non gaulo sufficit isti
Praeda tuo, vulgi dona celoce mere.
Salve, ter salve Doctor, clarissime Doctor.
Natali nobis sic celebrate die,
Talia vibrabant dulci modulamine vocum.
Sed quid ego? Musae blandula jussa sequor.
Saepia furva notas, nodos Gnidiosque rotundo
Solertis ductu pingere docta manuus,
Miletique habitu genitae Cadmeides atro
Visae sub digitis sunt mihi sponte sequi.
Corripui subitas nova per compendia voces
Dictaque Thespiadum sedulus aure bibi,
Dextra peregit opus, quum nondum lingua loquentis,
Vel supero, videor vel superare sonum.
Atque adeo verbum quodvis vix littera visum
Pennae quam mentis ocyor ala fuit:
Haec tibi, Poeonias suboles cui Coeidos artes.
Indulsit, mitto candidiore die.
Scilicet ut gratae cognoscas munera mentis
Propter opis magnae commemoranda bona.
Namque salutiferi postquam mihi pocla saporis
Ex Panaces cellis fudit Apollo tuus,
Languor abit, fugit Saturni filia rursus
Accessit lateri Comus ut ante Comes,

p.110
Per te sustinuit Lachesis sicelicis acumen,
Et leviore Charon cogitur ire rate.
Haec celebrabo lubens quantum celebrare potessum
Dum celebrat festos mitis Hygeja dies.
(174) Boni ominis, honoris, et amoris ergo
ILLIBATO HYMENAEO,
CASTOQUE AMORI
GEORGII HAMMERI,
ET
CHRISTINAE MüNCH.
Hic ubi procedens suboles Hyperionis altis
Hospitiis Nerei Vulcania munera, currus
Advehit, auricomum mannorum luce coruscos,
Consitus est redolens generosis floribus hortus,
Qualis in Hesperiis fert campis Fama fuisse.
Nullus ibi curvo populatur germina rostro
Ex volucrum coetu, sed crebro Thracia mater
Intus Itym plorat, tremulo dans gutture carmen
Cum reliquis avium pendentibus aere turmis.
In medio fontes Hyblaeo Nectare currunt.
A quibus aeterno flores ceu rore madescunt.
Gignit Apollineam, victorum praemia, Daphnen,
Gignit Acidaliam Veneris gestamina Myrtum.
Parturit innumeros fructus, quos Thessala tempe,
Quos tener Alcinoi praestantis protulit hortus.

p.111
Qualibus Hippomenes olim Schaeneida cepit,
Talia largitur proventu divite mala.
Nuper in hoc solus summo cum mane sederem
In versus Latias tentans deducere Musas,
En ut in Idaeas, pulchrarum Triga Dearum
Progreditur valles, magna comitante caterva.
Priamides rutilo judex spectabilis auro
Praecedit, sequitur soror et matrona Tonantis
Juno, purpureis humeros protecta capillis,
Hinc agiles infert Pallas Tritonia gressus,
Gorgone deposita portans Heliconia serta.
Ad latus incedit Cythereia mater amoris.
Idalium spirans niveo de vertice odorem.
Hae dum de forma linguas ad jurgia solvunt,
Ecce puer Paphius jaculis oneratus et arcu,
Non secus ac coelos lustrans Neptunius ales
Nunc huc, nunc illuc celer aethere ducitur alto,
Donec Mulciberis Venerillam cernit in horto:
Descendit subito, dat signum numen adesse,
Nunc illi assultat, nunc oscula mustea libat,
Nunc it in amplexus circumdans brachia collo,
Miratur mater formosae gaudia prolis,
Mirantur Divae, miratur tota corona.
Sed velut alma Venus rerum studiosa novarum est,
Laetantem subolem dictis compellat amicis.
Blande puer, mellite puer, puer auree, quaeso
Quare tam laeto diffundis gaudia vultu;
Tango meos oculos, non te mihi charior alter,
Dicito cur gaudes, si sum tibi cara vicissim.
Forsan Jo rursus decepit, forsan oloris
In specie Ledam, vel Taurus Agenore natam,
Jupiter? aut iterum nostro Mars uritur igne?
Risit Amor, variae fraudis non inscius autor
In matrisque haerens teneris cervice lacertis

p.112
Dulciloquo tales fundebat ab ore loquelas:
Nulla Panomphaeos Aphrodisia spicula Divos
Missa petunt arcu de nostro, Mater amanda,
Vulnus alit nullum forti sub corde Gradivus.
Hammerum tetigi (scis quem volo) cuspide, quali
Invida sectantem Phoebum connubia Daphnes,
Non quid Hymen, quid amor, voluit curare gerendis
Implicitus rebus, nunc vero plenus amore
Laeta Dionaeo submittit colla capistro,
Praestantem nactus praestanti corpore Nimpham:
Huic igitur, genitrix, mittamus munera nostra.
Dixerat, et subito rixis hac luce relictis,
Priamides inquit; Divae divina parate
Sponsis dona piis, et donis addite versus,
Quae superat versu, forma, superare putetur.
Conticuere omnes, Juno Saturnia cepit,
Haecque repercussis subjunxit carmina nervis,
Hanc sequitur Pallas, Venus ultima cogitur esse.
JUNO.
Harmoniam Cadmus sacras dum duxit ad aras,
Urbs ubi de Solis nomine dicta jacet.
Concelebraverunt praesentes, Dique, Deaeque
Illius laeto festa parata toro.
Nec solum sponsis sunt prospera cuncta precati,
Sed quoque regali dona dedere modo:
Jupiter insignem gemmis auroque coronam,
Ipsamet Attalicas Pygmalionis opes,
Gradivus frameam, fulvum Venus alma monile,
Arcum cum pharetra Phoebus Apollo gravi,
Pallas velamen Mileti vellere textum,
Mercurius sceptrum, Musa novena melos:

p.113
Non homini cuivis contingit tale, Georgi
Sponse, tuo semper gaudia conde sinu.
Nos quoque de quorum forma sub judice lis est,
Hic volumus thalamum concelebrare tuum.
Nec tamen idcirco solum gaudere decebit,
Sed quia donatur talis amica tibi:
In qua consumsit vires Natura, cuique
Munera certatim contribuere Deae:
Cypria dulce dedit ridere Virago, comasque
Quas capiti vellet Nais inesse suo.
Ipsa dedi mammas et brachia, lumina Pallas.
Leucothoe digitos, Tethys aquosa pedes,
Adspice purpureum, qui pronitet ore, colorem,
Nonne vides niveo lacte natare rosas?
Talis erat quam olim decepit Jupiter auro,
Talis amor Phoebi, virgo Peneis, erat.
Adspice cervicem nitidam, collumque decorum.
Nonne vides clarum, quale habet Indus, Ebur?
Talis erat quondam mea pellex, pulchra Calisto,
Talis erat Bacchi, candida Gnosis, amor,
Caetera quid referam? ceu flos sic forma peribit.
Hoc opus, hic labor est; moribus esse bonis.
Est formosa satis, satis est virtute polita
Sponsa tibi, qualem quisquis habere velit.
Propterea faciles gaudenti pectore vultus
Indue, lethaeis tristia merge vadis.
Sed tua quo donem connubia munere, quod tu
Non rigida placidus sumere fronte velis.
Hanc impone comis, pulchram quam dono coronam
O juvenis, patrii lausque decusque soli.
Aureus est orbis, est gemmea taenia splendens
Rore maris, Veneris flore, nitore pari?
Est aurum pietas, virtutes sunt tibi gemmae,
Est amor in Clarias, taenia bella, Deas.

p.114
Cultor, amator, honos; Jovae, virtutis, Athenae,
Templa, probrum, ludos; dilige, mitte, fove.
Sic ceu flos Veneris, ceu ros maris omne beatum
In thalamo vigeat, flore virente, tuo.
PALLAS.
Pallas ego Thetidi, taedis felicibus auctae
Praeclari Pelei, quale monile dedi,
Tale tibi dono ter felicissima Sponsa,
O cape non animi signa aliena pii!
Ambitus ex auro, fulget radiante Smaragdo,
Donum funda decens, ex Adamante nitet.
Pura fides aurum, coelique Solique Smaragdus
Est Pietas: Adamas est Pudor absque dolo.
Sis fidei cultrix, pia sis, et amica pudoris,
Ut fulgere queas integritate vide.
Dilige nupta virum, forma, virtute valentem
Qui te sincero cordis amore fovet.
Pulchra erat Evadne, sed fama pulchrior ipsa,
Quod voluit Capanei laeta subire rogum.
Sic si desponsi flagrabis amore mariti,
Perpetuo clarum nomen habere potes.
Ocia vitabis deducens pollice fila
Vel simili, quando postulat usus, ope.
Regia Penelope, Lavinia regia conjunx
Et tamen haud fusos deposuere suas.
Hoc fac: et dius vestras Amor occupet aedes,
Observetque pii cum prece jura tori.
Seu Dea Praenestis blando vos lumine lustrat,
Seu jacit horrificas ore tonante minas,
Non Bellona tamen tali sub praestite caeco
Opprimet exsiliis vos prohibente Deo.

p.115
Verum, ut ut hoc eritis sub directore, manebit
Pax divina, pedes horrida vertet Eris.
Prole secundabit Nixis succincta ministris
Amplexus vestros uxor amica Jovis.
Mox studiosa suam praestabit Edusa cibando
Et Potina fidem, sedulitatis ope.
Donec Mnemosynes de cella divite promti
Nectaris, a Musis, Ambrosiaeque capax
Culta Heliconiadum celebret convivia mensis,
Et saturet Clariis pectora docta favis.
Quid moneam, voveam melius, meliora profecte
Nemo monere potest, nemo vovere potest.
VENUS.
Annulus ecce datur vobis testamen amoris,
Accipite, et Veneris verba notate rogo.
Jaspis, Onyx, Adamas, Amethistus in articulo uno
Egregie fulgent egregiore typo.
Pacifluos animos, sinceri pignora Amoris,
Laetitias, thalami vincla fidemque notant.
Non satis est Paphio duplicari corpora nexu,
Sed potius mentes jungere rite decet.
In socio regnet felix concordia lecto,
Et nullo cesset tempore verus amor.
Una caro vobis velut est, erit una duobus
Cum pietate fides, cum probitate volup.
Talis amor, talis vos jungat et uniat ardor,
Halcyones qualis Luciferoque sati.
Conjugium felix, sit cura domestica felix,
Felices maneant, quas cumuletis, opes,
Ut cum magnanimo Pompejo Julia vixit,
Ut cum Suadela Gracchus et ipse sua:

p.116
Sic cum Nicoleo vivas Christina pudica,
Sic cum Christina, mi Nicolae, tua.
Vivite, quod superest, longaevi Nestoris annos
Atque Sibyllinas juncti in amore dies,
Et, vitae tandem cursu feliciter acto,
Scandite coelestis gemmea tecta plagae.
Vivite convivae, Cereris non spernite dona
Nec Bacchi, mentes exhilarate precor.
CHRISTJANI dicet sua quisque ad pocla falutem
Qui rex Danorum regia sceptra gerit.
Hoc ego florentes Hymenaeo carmine nuptos
Excipio. moneam caetera, sola domi.
Sic fatae, Paridem rursus petiere relictum,
De specie vultus spargentes jurgia multa.
At Nymphae, sociaeque novem Charitesque sacratis
Ominibus, plausuque bono precibusque secutae
Per sylvas, valles, per compita cuncta viarum,
Sponsus cum sponsa vivat valeatque, sonabant.
FINIS.

p.117
HEINRICI ALBERTI
HAFNIA-DANI
AMICA MNEME.

p.118
(175) VIRO CL.
FRIDERICO TAUBMANNO.
O Princeps vatum, qua Musam fronte videbis
Hanc patrocinii jura subire tui?
Cyprigenae Veneris Golgo demissa Columba
Remigii flabris nubila signa fuget.
Ostia sinceri placata Faventia Cordis
Cardine vertat, Honor Fanus Amoris eat.
O Princeps vatum sic hanc admitte clientam,
Tutor Aristarchi fertile munus obi.
(176)
JANO GRUTERO, J. C.
Dimidiata dies fulgit, Pyroeisque suprema
Fert Hyperioniden per tabulata poli:
Quis novus hic claror? quos sentio pectore motus?
Mercurius venit, Magne Grutere, tuus.
O quot sermonis de te dat edulia! quanti
Promus honoris adest, promus amoris adest
Quam cupide gusto tam dulcis mattia succi,
Qualia vix Juno miscet honora Jovi!
Vos Heliconiades jam vestri claudite rivos
Nectaris: hoc Nectar dulcius amne venit.
(177 EIDEM.
Aurea metra tuo conflavit in igne Moneta,
Et Zephyrum Sophiae folle Minerva tulit.

p.119
Plumbea metra meo carbone notavit hiulcus
Mulciber, et fumo sepsit olente Cyclops.
Cur mea quaeso tuis igitur praeferre labores?
O Grutere animi nobilioris here?
Aurea sunt Helice mihi, quae sub flore juventae
Hebes delicium fecit Apollo tuus.
Illius incudi distortos reddere versus
Si licet, Aoniae plus bonitatis alant.
Ergo nec confer, nec praefer, corrige quaeso,
Quintilius Musis alter adesto meis.
(178)
CONRADO BACHMANNO,
Poeseos et Histor. Prof.
GIESSAE.
Nostra Thalia tuo lustrari baccare gaudens,
Docte Poeta, venit, docte Poeta cape.
Fac mihi gemmiferis redeat baccata coronis,
Fac rata sub cupidi praela Tryphonis eat,
Grande Sophos nolo, nec adultera puncta petesso,
Ambio Musaei libera sensa fori.
Saepicule annosi Phoebus dormitat Homeri:
Floret adhuc Musae ver geniale meae.
Saepe Helicen linquit, dextra Pan esto fideli,
Dirige quando errat, dilige quando viat.
Non sublesta fides meritum suppilet Amico.
Gratus ero, Lachesis donec elenchus erit.

p.120
(179) EIDEM.
DE EDITIONE
AUSONII POPMAE.
Nunc iterum, terrae gremium chrystallino amictu
Sol spoliat propior veris honore novo.
Succedit Boreae Zephyrus rorantibus alis,
Moxque halent Paphiis Chloridos arva rosis.
O ita Barbariae Latios stribligine campos
Exuat Aonii docta caterva chori,
Ut fuget aeterna tot flabra Favonius aura,
Et Suadae niteant flore docente juga.
Hoc, BACHMANNE novi Libethri prime Poeta,
Ingenium ingenii curat amatque tui.
Quam vigilis sentit studii molimina Popma,
Popma Medusaei Frisia Pompa vadi!
Scilicet haud tanto Muscli iret ad ora nitore,
Si tua liquisset sedula cura typos.
Ecquid ad haec Phoebus? POPMAE laus prima, secunda
MUSCLO, BACHMANNO tertia, quarta mihi.
(180) IN EFFIGIEM
FRID. TAUBMANNI.
Ecquid agis pictor? Taubmannum pingere tentas?
Ecquid agis vates? quid tua metra paras?

p.121
Anne illum tabulis, anne illum carmine claudas,
Claudere quem nullo limite Fama potest.
(181) AD
CASPARUM FINCKIUM,
Log. et Metaph. Prof. acut. in Acad.
GIESSENA.
PRO DEDICATIONE
SCHEDIASMATUM.
Enthea sicne solo me tollet Apollinis aura
FINCKI Philosopho mens in agone sagax?
Sicne tuis pennis fultus volitabo per ora,
Qua spicum dextra fulgurat Erigones?
Quae tibi mens animi? nondum rigat amnis Equini
Prima puellares gutta madore genas,
Sed Charis extrema reptantem Heliconis arena
Ridet adhuc digiti futiliore nota.
Hoc trutina haud pendis, dum largior imbre favoris,
Perpluit in pectus Sancus Amerque tuum?
Fallor? an id causae mea tangat opinio centrum?
Fallor? an huc plura vota cadiscus agat?
Quidquid erit cordis thesauro promet ab imo
Grates pro tanto nostra Thalia bono.
(182) AD
CHRISTOPH. HELVICUM,
Heb. et Graecae linguae Profes. ibidem de
Theatro suo Historico.
Quicquid in historico Phoebus vidisse theatro
Creditur, Helvici culta theatra docent;

p.122
Prisca, novella simul, simul et medioxuma; pergat
Perfica erit Pietas, Adjuva Pallas erit.
Et Famae tectus thorace adamantino ad omnes
Ictus invidiae fortior Hector eat.
(183) Pro discessu Illustr. Baronum
GUILHELMI LUD. JOHANNIS JACOBI,
ET
MICHAELIS a FREIBERG,
in Justinge, Ophinge, commensalium
GIESSAE.
AD CYLLENIUM.
Maja nate, nepos Atlantis Plejonesque,
Cui viret obtortis aurea virga Nepis,
Sic tibi sit furto facilis genuina Laverna,
Seu Paphien ardes, seu Ganymede cales.
Sic niteant densis maternae frondibus Idus.
Sic leviore senex mole prematur avus:
Illustrem Trigam generosa stirpe parenti
Trade, suum SALVE salva sonabit age.
Ecce sacris solitum lac et mel destinat aris
Ut faciat vitulo, mater amica, tibi.
Fescennina valet cum more licentia, Panum
Numina dum celebrant numen honore tuum.
Fallor an his motus Justinge et Ophinge columnas
Supponas ternas? Mons ita Liber havet.

p.123
(184) IN ALBUM
GUILHEL. LUDOVICI
L. B. a Freiberg, etc.
Multa quidem multi, praelustris Amice videntur
Huc scripsisse tibi; sint mihi pauca satis:
Aetatis roseum spiras sub flore Phaonem,
Prudentem superas Nestora mente cata.
(185) LIBERTAS, PAX.
Mygdonias alius gazas Hermumque Tagumque
sectetur, Martem qui colit, usque colat:
Tu mihi missa polo libertas gaza suprema,
Tu mihi Mars Martis, Pacis honesta quies.
(186) AMICO MOESTO.
Ecce Nicri faciem glaciali marmore tandem
Unius incrustat noctis, Amice, gelu.
Ecce tenebrosis tibi nubibus omnia velat.
Gaudia tam subito vulnere sortis acor.
Sis animo forti, Titan diffringat elenchis
Cerusta Nicri, nec te deserat ipse Deus.
(187) SUO
CLAUDIO PLUMIO,
Comm. et Cont. in die Natali 1608.
Qui vernante vires calyce ex virtutis, et Hebes
Flosculus Idalio plenus odore fragras:

p.124
Qui studiosorum flos illibatus, honora
Ingenii et Genu floriditate nites:
Qui flos es Suadae, Themidos, Nymphaeque Patrimae,
Eurynomes, Charitum, Cyprigenaeque Deae:
Qui flos in bifido Parnassi vertice montis
Castalidum, Phoebi, Mnemosynesque cluis,
Qui flos Danorum, Myrtillenaeque Palestrae
Myrtus amicitiae serta decore polis.
Quique sodalitii pulvillis insitus horti
Crescis ut Actaea Pallados arbor humo;
Accipe flos florum, flores de floribus: unde?
An ab Acidaliis Najadumve jugis?
Nequaquam, sed quos genialis luce diei,
Edidit ex proprio nominis omen agro.
Tempora relliquias non concessere relictas,
Ut fieret laetis digna corona comis,
Nec mihi Nimpharum grex tantae cognitus artis,
Bellipuellipara nec datur urbe frui.
Ergo flos florum flores hoc suscipe voto,
Flos vigeasque soli, flos vigeasque poli.
(188) In ejusdem Album.
En tibi cum dextra cor offero; quod fuit olim
Pirithoo Theseus, hoc tibi certus ero.
(189) SUO
FRIDERICO SEVERINIO.
Quid. Friderice, geris rerum? Friderice voluptas
Semper-Amicitiae Mnemosidumque jubar?

p.125
An calor in Pindo tuus, aut acclive decori?
An in agris Panaces quas Meditrina colit?
In medicis melicisque simul stat Apolline dextro
Optimi ad exemplar indiciumque Patris.
O quoties nautum naulo frustrabis Averni,
Et praedam Mortae fortis ab ungue trahas.
Me rapit alterius tempestas indolis illinc,
Diversaque anima velificare jubet,
Non tamen adversis in amore feremur ab austris,
Hic eadem Panace vela Themisque tenent.
(190) EIDEM.
PRO DISPUTATIONE MISSA.
Et sic cum Musis ad Hyantia crusmata saltas,
Sic gressus gestu conveniente regis!
sic, Friderice, placet Phebo, quem spargis amanter,
Floridus expromti cordis et oris honor,
Vix Nicrum gustas, te tangit et angit amore
Libethri coetus, Suada, Minerva, Charis.
Barbariae contra Centauros, Marte favente,
Pro Nymphis portas arma polita tuis.
Vincis, jo vineis, Sophiae septemplice parma
Protectus, Lossi Perfica culta juvat.
O Repete, o repete, o miles, fortissime miles,
Et repetes Argis culmina laudis equis.

p.126
(191) IN INSIGNIA
SANDTBERGORUM
AD TYCHONEM SANDTBERG,
Nob. Danum.
Ut placidum casta morum dulcedine Cygnum
Sic candore pari cordis et oris agis.
Haec duo perpetuo viridantem rore Smaragdum
Anello portant laudis ab arce tibi,
Illa tripartiti re speque sub aequore campi.
Trina coloratae semina sortis alat.
Pactoli rubras foecundo foenore gazas,
Candidulam famam, caerulemque polum.
Ha quam culta tibi tam culto messis ab agro
Ha quis te praeter falcis acumen habet?
Scilicet hinc patriae clathrata repagula gestas
Cassidis in clipei vertice, Tycho, tui.
(192) In Album
ACCILII AB ARENFELDT.
Nob. Dani ad picturam quandam.
Fallor an es Castor? quo te fert Cyllarus audax?
Quae vehitur tecum? forsan Amica fides?

p.127
(193)
CHRISTIANO ANSORGIO,
P. L. C.
Cur tua Musa silet Christjanipor optime vatum,
Nec venit ad nostros saepe vocata lares.
Me Lanias ad aquas Ludovicia servat Oreas,
Magna tuam nutrit Caesaris aula Themin.
Murrhina te saturat, quam dia Polymnia miscet,
Vix Sardoa meam Pallada mella cibant.
Hoc fortasse facit, quod tanta tantus ab ora
Filiolam Cadmi non mihi adesse velis?
(194) IN ALBUM
JANI HENRICI Von der Luehe
Nob. Megap.
Ergo plumigero concessum vomere nobis
Hoc in charteolo nomen arare solo?
Inter tot violas, lemniscatasque corollas.
Quas propria fecit Pallas Athena manu.
Inter tot Phoebi mystas, tot avesque dicatas
Gradivo Veneri pennipedique Deo.
Hortule pulcher ave, Hesperio formosior horto
Hortule, cui servat aurea mala Fides.
An libabo tui quoque honoris aromata? cur hoc
Jane mei vultus dexter ocelle petis?
Forsan Amicitiae niveo me flore corones?
Et ponam testes hoc in amore notas?

p.128
Obsequor exque ima sinceri pectoris arca
Haec Fidei promo syngrapha vera tibi.
Mens regat una duos, Lachesis regat una duorum
Stamina, sicut idem nomen uterque gerit.
Esto mihi Pollux, si non ero Castor, agendus
Mox Fidii et Themidos ante tribunal ero.
ANNO.
raCe Manet pIetas et Devs Ipse regIt.
(195) IN ALBUM
JOHANNIS a RACHEL,
Nob. Lusat.
Ecce Fidem dextra tibi do, do mente fideli,
Quid restat? fidus sis, ego fidus ero.
(196)
Aetos ou qhroues tas muas.
Imbellis jaculum Diomedes spernit homulli:
Hipelides gnatam Clisthenis ecquid amat?
Missa Lycaonidae Menelaus spicla sagittae
Susque et deque thripas ut Jovis ales, habet,
Aeneus in summa cute pendula baltheus arcet,
Propugnant cordis lamina densa domum.
Et quis PomarI velit Herculis arma timere;
Quod venit e pelvi fulgur inane venit.

p.129
(197) ECHO.
AD M. JOHANNEM CRUGERIUM,
in itinere Dantiscano.
Sic Vallonia amet te Echo resonato: sonato,
Hinc CRUGERUS iter nonne parabit? abit,
Num via fausta carens Aquilone favebit? avebit,
Scilicet ad Spartae munia vadit? adit.
Salvus et incolumis Giessam repetetne? petet nae,
Dona ferens Musis intemerata, rata.
Si rata, Nais ais linguam reparabo; parabo.
Et tibi sit nomen Palladi quale; vale.
(198) Ad eundem feliciter reversum.
Salvus ades: veluti venturum dixerat Echo,
O Hippocrenes Mercuriale jubar.
Ecce Borussiaci Tilieti germina bina,
Laetitiae frondes te redeunte ferunt.
Ipsa Charis gaudet, gaudet Parnasia Pitho
Adventuuque mihi cor salit omne tuo.
Fallor? an hic adsit comitata Lubentia tecum,
Pectora quae Venerum reddit onusta sale.
(199) IN SENEM MAGNILOQUUM
et avarum.
Defloccate senex dictis es dapsilis, in re
Virtutis superat guttula nulla tibi?
Cur corradis opes, clavoque cupidinis haeret
Intra cistarum mens tua fixa seris.
Et tamen inventis uti, ceu Tantalus, horres,
Forcillans propriam corde tremente fidem.
Cur spe longus ovas? spem decollabit Alecto.
sic occisa perit semper-amata salus.

p.130
Quin potius naulum Phlegetontis, Porthmeo adorna,
Et fac ut in fidei vox sit avara lucro.
(200) EX GRAECO
Divitiis animae nullius Habentia praestat,
Haec tenet aerarI nobilioris opes.
Illum jure suo titulus locupletis honestat,
Cui non Plutus oclos pectoris exterebrat.
Si quis enim in nummis nimium consumitur ardens
Compilare novas insipienter opes:
Hic ut in alveolis Taurina propago laborat
Dum rapiunt alii, quem premit ipsa, favum.
(201) EX GRAECO EJUSDEM
INSCRIPTIONIS.
Te vocitant omnes Croesum mihi Codrus haberis,
Verus enim veras arguit usus opes,
Utere divitiis, tuae erunt: heredibus illas
Serva, et in alterius jura repente cadant.
(202). AD
SIGUARDUM Pogwisch
Nob. Hols. comm. Heidelb.
En venit aureolis humeros velata capillis
Eunomie Themidos irreprehensa soror;
Illa tui celebrat genialis festa diei
Pogwischi patriae Spes animosa domus.
Illa jubet tristi laqueum mandare dolori,
Vult Themis, ut Tethys tristia cuncta voret.
Si virides herbas Zephyritidis hortus haberet,

p.131
Si Paphiae flores ferret amicta frutex.
Pulchra tibi pulchre decoraret tempora sertis
Gratia Pierii fida ministra chori.
At quia tellurem vellus jam texit aquai
Laetitiae flores fac ferat orta dies.
Inde paret Clio sertam, quam non sine libo
Mnemosynae et Sophiae Melpomeneja sacret.
(203) EIDEM.
Ecce venit Tyrio Semeleius altor in ostro
Non gerit ad rigidas cornua saeva comas.
Florida Getulae non vectant esseda lynces,
Nec streperas ducunt Caspia monstra rotas:
Non obscoena pater monstrantes inguina Faunos,
Non tremulos Satyros ad latus ire sinit.
Quonam tendit iter? forsan SigfrideLyaeus
Natalem donis vult animare diem?
Pande, age, pande fores, magni cape dona datoris
Et nos participes muneris esse sine.
Sic quae jam claro lux fulsit ab aetheris axe
Clarior huc redeat lucidiorque tibi.
(204) JOCUS
AD SOCIENNUM ONOMASTERIA
celebrantem.
Ecce venit Venus alma choro comitante leporum,
Ecce venit volitans cum genitrice puer:
Cur rubor ora notat? quid vult: fert serta Cupido,
Vincula pro collo fert Cytherea tuo.
Solvite: quis clamor? quid vincula nectitis: Eja
Serica sunt Veneris vincula; clamor amor.

p.132
Cur Regina ligas: Regina ligare jubebat,
Anne solutus ero? Si velit Anna potes.
Anna veni! Venio vinclis fero vincula digno,
Te ligo, qui victor pace tropaea meres.
Anne ligatus eram? cur amplius Anna ligabis?
Postulat orta dies, postulat arctus Amor.
Solvite: vos solvam menti Regina regatur,
Ac in pacificis Anna perennet agris.
(205) AD
JOH. LAURENT. BLIX.
Janipor Aoniam mihi quem cis Lanidos urbem
Hospite conjungit Jupiter orbe cibae.
Cartheolo cujus procedat ab aequore Musa,
Quidque velit, fastos consule, certus eris.
Scilicet aeripedes agili temone jugales
Titanis referunt jam geniale jubar,
Quo tibi naturae laxato carcere primum
Aethereos haustus Nixia Juno dedit;
Quo tenerum Clario lustravit Cynthius imbre,
Hippocrenisatas lavit et inter aquas.
Eja igitur curas animi proscribe tyrannas,
Et, ne tristities sit mora mora, vide.
Inter amicitiae Veneres et Pallados herbas,
Pirithoo praegnans pectore pectus habe.
Thesei pariter socii laetentur et optent,
Nestore te, tales saepe redire dies.
O votum felix! omen felicius! ecce
Signa polo claro dat manifesta Deus.

p.133
(206) AD SUUM
JOHANNEM BURCHARTI.
Non ita cor animo spoliavit querquera febris,
Vssit in Aetnaeis quae mea membra pyris;
Ut soror Enceladi ferali cincta Cupressu
Ingeminans sortis te cecidisse rota.
Sed mox quum Musa scirem narrante diserta
Te fortunatum prosperitate nova,
Gaudia magna tuli; gaudentem ut vidit Hygeja,
Restituit vires, gaudia magna fero.
(207) AD
JOHAN. JACOBUM REITERUM
Styrum Graecensem.
Dum Dea Praenestis mensa nos junxit eadem,
Sincere fidus Candide Reiter eras.
Dum Clariis ambos Phoebus jam nutrit in hortis,
Foedus amicitiae cum pietate tenes.
O Fidio juvenis perchare fidelior ipso,
Dispeream, nisi te Fratris amore colo.
(208) MAGNIS NON GRATIA PARVA.
Ductilibus nervis et celso verticis orbe,
Non vitium est alios exsuperare viros,
Clarior est longo fulgens e corpore virtus,
Et radio illustrat splendidiore decus.
Ast tredecim cubitos murgiso murcidus explens,
Qui lacerat, jugulat, deside more dies,
Corporis infamat magis alti grandia membra,
Jureque fit parvis fabula trita viris.

p.134
(209) IN ALBUM
M. PETRI GAEDICCI.
Si mihi mens animi Musaeo numine staret,
Limphata in liquida Bellerophontis aqua;
O Sophiae virtus, quot in hac candentis amoris
Orchestra cordis carmine signa darem.
Nunc ea discessus vestri damnata dolore,
Tristis sub tristi gutture triste gemit.
Hanc tamen interea sinceri pectoris arrham
Pono aris Fidii; perspice Sance fidem.
Non illam claudat nigris oblivio clathris,
Sive aras Nerei seu colo sortis haras,
Et fremat ante super mea tempora forfice Clotho
Summanique petat navita naula Charon;
Quam mel amicitiae submixto felle venenem
Mnemosynenve tuae frontis abire sinam:
Hoc age, pignus habe, quod grata Faventia ponit,
Et me, si merear, docte Magister, ama.
(210) In Dissertationes Physiologicas
M. JOHANNIS ARNOLDI DE FINE,
Musarum numerum adaequantes.
Non ego jam miror cerebro praegnante Minervam
Quod peperit coeli Jupiter ante gregem,
Majus opus miror! Phoebeas miror in auras
Synciput humanum parturiisse Deas.
Miror, amice, novem Physicas e vertice Musas
Quod cerebri fudit vis generosa tui.

p.135
Te patre, jam Clariis famae clangoribus implent
In laudis curru Solis utramque domum,
Te duce Pieridum jam templa sacerrima surgunt,
Et novus est Helicon, qui nova sacra feret.
Jam Lanias Nimphae potant prae Nectare lymphas,
Et magis Ambrosia Danica mella placent.
Miror mira magis! Naturae tramite verso
Gignens ex genito nascier anne potest?
Quid video, vir Magne, novi? Musaea propago
Tu, Musas iterum gignis in orbe novas.
Zoilus hinc plorat Psyllusque, Paventia foetum
Cingens, invidiae tela cruenta cavet.
At te sancta salus patrem complectitur ulnis,
Atque novum Phoebum Fama secunda vocat.
(211) IN OBTRECTATOREM.
Quid tua lingua facit lethali tincta veneno,
O obtrectator pessime, dic quid agit?
Prodit, adulatur, rixatur, crimina fingit,
Hem! quae relligio dicere vera tibi!?
(212)
ENKWMIASTIKON
AD M. MOMUM INVIDIUM
Asiniensem in Doctorem promoventem.
Salve septena praeclare Magister in arte,
Mome sagax, laudis carbasa pando tuae.

p.136
Grammaticam nosti? quam? quam fornacibus orci
Ad stygios coxit fraus violenta canes.
Scis Logicas omnes, quas? quas injuria fraudis
Falsa soror NixIs vique dol6que genit.
Es bonus orator, quum Proditionis ad urnam,
Pestifero famam detrahis ore bonis.
Es bonus Astrologus, quum fulget stella Lavernae,
Tu facis, ut furto fulgeat apta tuo.
Musicus insignis cluis, obtrectatio quando
Perfacili linguam dexteritate vibrat.
Metiris, tibi fit mensura calumnia foeda,
Cum qua mentiris, quicquid ab ore crepas,
Quum tantis igitur praecellas artibus omnes,
Quis dignum summo te neget esse gradu?
(213) NIL CURO VERBA MALORUM.
Me quoque virosis insana calumnia flabris
Adflat Erichtoniis mox rapienda Notis.
Balsama non desunt; faciam bona, nilque timebo.
His unctus tanta tutus abibo lue.
(214) AD
JACOBUM FINCKIUM.
Quum, Jacobe, mihi magnetica retia primum
Tenderet ex oculis ipse Cupido tuis.
Mox adspirabat Sancus laetante susurro:
Talis amicitiae vincula laetus ini.
Hic facies morum faciei congruit oris,
Hic habitat nivea cum probitate fides,

p.137
Vidi, sed parvo, dulcissime, tempore vidi,
Absens ut videam, dextera fida dabit.
Sera quies oculos, et aheneus urgeat ora
Somnus, quando tuum non meus urget amor.
(215) AD
JOH. ROSTORPIUM.
O quoties Eratus Musaeo percitus oestro,
Olim scripsisti carmina Jane mihi,
Carmina, quae blanda docuit te voce Dione,
Carmina, quae Charitum rore rigavit Amor.
Versus in Harpocratem Bacchae jam more videris,
Dum nullum mittit Nectar ob ore manus.
Cur hoc? an Argi censes me colle latere?
Anne gerit Cattos Danica terra pedes.
(216) OMNIA VINCIT AMOR.
Fortis erat Simson, fortis Mars, fortis Apollo,
Fortior est veri verus Amoris amor.
(217) MUSAE NOSTER AMOR.
Quisquis amat Venerem raro redamatur ab ipsa,
Fit sociis crebro fabula nota viris.
Quisquis amat Musas, Musis redamatur ab ipsis,
Et sibi perpetuum nomen in orbe parit.

p.138
Qui sapit, is Veneris Musae postponit amorem,
Stultus amat Cypron, ac ex Helicone fugit.
(218) AD CALLIOPEJAM.
Carmine quo celebrem te mellitissima Musa,
Cujus amor crescit nocte didque mihi?
Omen habet nomen, quod cordatissima mater
Permessi dulces indidit inter aquas.
Nam quum respicio totum; quid amicius illo
Quum partes; cunctis omen inesse liquet.
Condo caput ventrem considero, cor tibi puris
Candidius nivibus Nimpha Ericina dedit:
Osculor inde pedes; ha diam sentio te esse.
Ha subolem divum vilis homullus amat!
Regnat in arce tui Gravitas clarissima frontis,
In speculis vultus Gratia trina salit.
Do tibi cor, mihi das, tu diva es, sim quoque divus,
Divus honore tuo, divus amore tuo.
Jubila diffundo gaudenti maxima mente,
Jubila da semper fundere Musa precor.
Ante ferae silvas, et pisces lumina linquant,
Quam te ego, quam curas deliciasque tuas.
(219) AD PHOEBUM PRO AMICO.
Phoebe pater vatum, Daphnen qui primus amasti,
Quique sinis servos praeses amare tuos.
Ecce tenebrosis Austros emittit ab antris
Aeolus, et pluviis Jupiter altus adest.
Tota sonant subito coeli convexa fragore,
Horrida tempestas turbine cuncta ciet,
Jamque mei nuper cordis dulcissima cura
Chloridos areolas exspatiata petit,

p.139
Cur, superi, immissis furor haud frenatur habenis
Donec eam liceat rursus adesse domi.
Forte animos vestros hoc mordet, macerat, angit,
Quod fidei tanto fas sit honore frui.
Sed tu, Phoebe, mei miserere meique sodalis,
Cygneumque precor mitte satellitium,
Ut supra pendens depellat grandibus alis,
Cum tonitru pluvias, cum pluviisque Notos.
Fallor? an hic auris strepitu mihi tinnit olorum?
Euge! sinis precibus, Phoebe rogate, locum.
(220) AD AMICUM A. M.
CHLORIS ET CUPIDINESS.
Florida Flora fores florentes tegmine florum
Horti florentis cardine verte precor.
En, ut Acidaliae lepidissima pignora matris
Ante tuos veniant, matre jubente, lares.
Quid cupitis? cupimus flores, qui crinibus addant
Aureolis bellae virginis omne decus.
Dicite quae virgo? Misenae splendida Daphne,
Cujus in externos Phoebus abivit agros.
Phoebus an Ardalidum? non, sed quem visit amore
Ardalidum Phoebus quo remoratus abest.
Ite citi Paphias pueri genitricis ad arces,
Hic flos nullus ea virgine dignus adest.
Forte suo dignos quia non reperivit in horto,
Irata iratam me cupit esse Venus.
Non ita, ceu superat nos forma Misnica Daphne,
Sic dignos flores utraque nescit ea.

p.140
(221) DE SERTO ROSACEO.
Et cur, quaeso, mihi fecisti, care, coronam,
Quem rosei solum floris honorat odor?
Omen habet, dicis: forsan velut aliger infans
Harpocratem, vis me condecorare rosis?
Est Rosa flos Veneris, rerumque silentia tuta.
Praestet honestus amor significare cupis.
O mea vita! meum cor! o mea pupula dextra!
Hoc si non semper fecero, Battus ero.
(222) AD
CASPARUM STERNBECIUM.
Pignus amoris haues? cape pignus amoris, amice,
Sum ut tu ego, id, o jam age, habe, ac tu hic
me ama, ut, hem, et te ego amo hic.
FINIS.

p.141
HEINRICI ALBERTI
HAFNIA-DANI
ODARUM
ET
PARODIARUM PUGILLUS.

p.142
(223)
DE FAMA NARRANTE ELECTIONEM
CHRISTIANI V.
CHRISTIANI IV.
Danorum etc. Regis filii.
Qui novi tradux dicat ad Themistos
Aures Fama? quid insolentiori
Denotat pompa? quid Honoris aedes
Verberat croceis decenter alis;
Hercle Rumoris studiosus auceps
Furabor tacite legamque verba.
Dixeram, quum mox Dea coepit, et sic
Ad limen subito canebat orsu:
O Honor Sortis probitate macte,
Sic, sic, perpetuam per auctionem
Crescis, et census tuus in virenti
vigescit magis, et magis vigescit
Flore virtutis; quis at ille census
Magnus, Jupiter, atque fructuosus
Quo replet Regum tibi stirps Danorum
Horreum praelustre Perennitatis.
Ecce jam rursus dabitur PARENTI
SUCCESSOR SUBOLES; in ejus ille
Nestor annosus gremio quiescat
Achillis, Sophiae cor intus aura
Atque stricturis animans, ut omne
Dices, juxta Helicen regat gubernum.
O Honor Sortis probitate macte,
Haec in Mnemosynes nota tabellis,

p.143
O Honor Sortis probitate macte,
Haec in laudifluis nota labeliis.
Finiit, nec quid morae; Honor sinistra
Faustam sternuit approbationem;
Quin et auris dextera tintinabat
Antea augurio faventiori.
O Boni gratam auspicii actionem!
O factam bene nunciationem!
(224) AD
ILLUSTREM COLLEG. ET CONSAL.
GUIL. LUD. L. B.
a FREIBERG.
De remediis contra corrup. Rerump. disputantem.
Qui ferre scit medelam
Regnis, consilio graves repellens
Corruptiones, Musa Consus
Vel Apollo sitne?
Quod, Magne Baro, nosti
Hoc testatur Apollinare scriptum.
O Macte! mactus sic sonato
Resonante Pindo.
Musa labore vigil sub duri luceo lite,
Egregii pius in fine beante rego.
Quis omen auspicatum
Obscoeno ore coinquinabit unquam?
Te quisque digna fronde Daphnes
Potius coronet.
Te matre cum Novensilum,
Dignitatibus aeviternitatis.

p.144
Vivace crena consecrabit
Sacrosancta virtus.
(225)
IN ABITUM EJUSDEM CUM
FRATRIBUS.
AD HIPPOTADEN.
NuUNC est eundum: patria ad Esseda
Lubentiori quadrijugas terunt
Lupata morsu: Suevicasque
Ungulae havent repetisse terras.
Obstringe fratres Aeolios nigris
Aetnae sub antris, praeter Etesias,
O qui furentes forte turbas
Imperio Hippotade gubernas.
Sic Liber also tegmine pampini
Avertet aestus tormina LIBERIS,
Lassisque divini propinet
Nectaris Ambrosiaeque pocla.
Matuta frigus leniet asperum,
Flammae Phlegontis naribus editae
Rores liquabunt congelatos,
Juno Jovis cohibebit imbres?
Ipsus Cyclopum fulmina contrahet,
Felicitatis muneribus beans.
Sic prosit ausus, qui Deorum
Consiliis, hominumque initur.
(226) Ad Phoebum.
Exit umbrosis Heliconis oris
Tristis Castalidum sonor Dearum,

p.145
Trudit effuso Themis alma fletu
Lanum, Laniades dolent sorores.
Causa quae luctus mihi dic Apollo?
Sed nec prae lacrymis potes miselle:
Forte quod nostris abeunt Lyceis
Freibergum suboles, doletis omnes?
Si dolor causa hac, etiam dolendum
Est cuivis merito dolore magno.
(227) AD
JANUM GRUTERUM,
GRUTERE pulchritatis
Qua Roma culta Suadae
Interpolavit ora
Praelustris architecte;
Praelustris inter omnes
Atlas Critici Senatus,
Cui credidit supremum
Doctrina tersioris
Antiquitatis axem,
Quid mirer? et quid, inquam,
Tua scripta mirer unquam?
Linenda scripta cedro;
Miranda scripta Musis;
Servanda scripta Laudi;
O sat gerunt Laboris!
O sat gerunt Honoris:
Laboris aeviterni?
Honoris aeviterni.
Periculis juventae
Vernante flore factis,

p.146
Documenta dignitatis
Tam clara prodidisti;
Documenta claritatis
Tam digna protulisti.
Ha quid periculorum
Phrasi, stylo diserto
Disertius videtur?
Ha quid periculorum
Inventione pulchra
Pulchralius videtur?
Nectar periculorum.
Mulsum periculorum.
Odor periculorum,
Semper replete mentem.
Meam replete mentem.
Et tu periculorum
GRUTERE dulcis autor,
Faventiae sapores,
Lubentiae liquores,
Cornu mihi propina
Doctrinae Apollinari?
Quod exhibes, quod offers
Fidii tui ministris.
Fidii tui minister
Gaudebo semper esse;
Gaudebo semper illi
Litare thure mulso;
Gaudebo semper illum
Laudare pumilillis
Anacreonticillis.

p.147
(228) AD
WOLF. HEIN. a WEINGARTEN,
De verborum obligationibus disputantem.
Wolfgange, blando quem Zephyro Dices
Tepentiori de Sophiae sinu
Adflat Jovis proles Minerva,
Quid tibi plaustra ligationum
Quas Entheatam per Themidos domum
Fers? anne malo nectere te cupis
Constantiae prudentiaeque
Dulichium referens Ulyssem?
Sic qua moveris MENS BONA postulat.
Ne te trahentis voce Glycyrrhoae
Orcina Sirenes tremendi
In loca praecipitent Averni:
Vertumnus absit pectore candido,
Hinc alligat te Justitiae Fides:
Servent Honores haec in arce
Vincula candidiora Famae.
(229) AD
FRID. SEVERINUM
Onomasteria celebrantem 1607.
Mitescat Boreas atque serenior
Coeli temperies nubila differat;
Ut claro Phaetonte lux
Haec innubila fulgeat:

p.148
Optatissima lux, gratior omnibus
Anni curriculo quotquot eunt nova
Quam Phoebus celebrans fide
Cressa condecorat, nota.
Hac, Fridrice, tuum Nixia primitus
Cuninae ligulis Juno dedit latus:
Hoc nomen tibi regium
Plutus pacifluus tulit.
O belle tibi sit bella precor dies,
Et nunc et quoties fulseris; at tuam
Dilectissime gloriam
Quo pingam alite carminis?
Aut quae munera nataliciis feram
Horis? serta? rosam terra negat. Tagi
Gemmam vel pateras? neque
Haec mi vis neque talium
Mens est deliciarum, aut tibi res egens.
Prae donis igitur quid voveam? preces.
Hae vincunt pateras, ut et
Quicquid ripa parit Tagi.
Faxit temporis autor Deus, haec diei
Natalis peragas gaudia saepius
Felici auspicio; hoc est caput
Et pes voti erit unici.
(230) PARODIAE
Ex Hor. Od. 5. lib. 1.
AD POTENT. DANIAE, etc. REGEM
CHRISTIANUM IV.
Quis dextrae facilis Pallados adjuva
Te condit meritae laudis odoribus

p.149
Princeps summe sub Arcto?
Cui monstras calycem rosis
Vernantem Charitum? pro quoties fidem
Regalemque animum laudet, et inclutas
Curas Martis et artis
Admirabitur insolens,
Qui tanta fruitur laudis adorea,
Qui nunquam vacuum, nunquam inamabilem
Regni cernit habenas
Pertractare? sacros quibus
Tanta laude praees: me patriae salus
Devotis precibus regia commonet
Commendare potenti
Ornamenta poli Deo.
(231) Ex Od. 19.
AD
CHRISTIANUM ANSORGIUM.
MATER sacra Novensilum
Misnaeique jubet me Philii Themis,
Et jucunda sodalitas
Abjectis animum reddere versibus:
Urit me socii nitor
Splendentis Pyrois fulgure clarius,
Urit grata polities,
Et vatis facies gratior adspici,
In quem tota ruens Daphne
Phoebum deseruit; nec patitur Linum
Et dulcem reliquis ita
Suadam ferre viris, quae decus advehunt,
O Parcis cito cespitem, o
Verbenas Charites ponite turaque,

p.150
Lactis cum patera novi:
Mactata vigeat longius hostia.
(232) Ex Od. 21.
IN GIESSENAM ET
LUDOVICUM HASSIAE
Landgravium.
Giessenam Clariae dicite virgines:
Ludvicum Charites dicite principem,
Doctrinamque sacrato
Inductam penitus die.
Vos mactam Pietate et Sophiae bonis,
Quaecunque aut Themidos prominet arcibus
Laetis aut Meditrinae
Silvis, aut domibus poli:
Vos magnum totidem tollite laudibus
Ludvicum Charites, lumen Apollinis,
Insignemque Gradivo
Subjectumque Faventia.
Hic ludos celebres hic Academiam,
Rudolpho populi Caesare conscio ad
Omnes Pieridum coetus
Nutu constituit Dei.
(233) Ex Od. 26.
IN ALBUM
TYCHONIS SANDTBERG.
Fidis amicus perfidiae reos
Tradam lituris in mare mittere

p.151
Oblivionis, quid per artes
Cum Charisin jubeant Camenae,
Quid Castorem non polluat, unice
Securus: o qui pectoris integri
Candore gaudes nomen adfer,
Adfer in hanc fidei tabellam.
Pollux adesto: nil sine te mihi
Fortuna prodest: hic animi notas,
Hic candidum sacrare pectus,
Te similesque tui decebit.
(234) Ex Od. 29.
AD
CLAUD. PLUM.
In Colleg. Treutl. Ant. Gothof. respond.
Plumi beatas nunc Themidos petis
Gazas et acrem militiam paras
Umbone vincendis Sophistis
Palladio; Liparesque Momo
Nectis catenas; quae Charitum tibi
Falsis necatis praemia deferet?
Quae Musa de Pindo capillis
Gemmeta serta tuis viebit.
Callens canoro dicere barbito,
Laudes honoras; quis neget aridis
Vocem teneri posse Phoebi
Faucibus, Aonidasque mutas;
Quum tu pererrans undique gnaviter
Libros Themistae, et Socraticas scholas
Mutare Pactoli metallis
Divitias Sophiae studebis.

p.152
(235) Ex Od. 30.
AD SALUTEM Cal. Jan. 1608.
O Salus regina Sacri Bonique
Linque jam tempus vetus, et petentis
Luce nos laeta Pyrois recentem
Transfer in annum.
Aeris tecum nitor, et quietis
Gratiae donis: properentque fruges
Et vigor Musis, sine quo juventus
Nostra peribit.
(236) Ex Od. 20. lib. 2.
AD
GREGORIUM KRABBE,
Nob. Dan.
Non indecora nec fragili ferar
Ignavus ala per loca Murciae
Hospes, neque in virgis manebo
Longius, Aphrosynaque major
Fontes relinquam: non ego desidis
Semen Vacuni: non ego quem vocat
Praestantior Phoebus putrescam,
Nec Scholica retinebor Aetna,
Jam jam nitescunt mente Novensilum
Faces, et arcis cerno Heliconiae
Praerupta, nascunturque morum
Membra per exteriora plumae.
Jam diligenti promtior Hercule
Visam petitae castra Themistyos,
Et signa Suadelae peracer
Veles Alethosynaeque agonas.

p.153
Me Teuto, ut et qui commoda sentiet
Cura fidelis Danus, et ultimae
Norvegiae gentes amabunt,
Danubii celebretque potor.
Absint inanis somnia Morphei,
Luxusque turpes, futilis alea?
sic ponet aeternos, sepulchrum
Fama supervolitans, honores.
(237) Ex Mart. lib. 7. Ep. 73.
IN ALBUM
JOH. JACOBI, L. B.
a FREIBERG.
Tantus es et talis Lanii Jacobe Lycaei,
Ut te mirari possit et ipsa Themis,
Sed nec Apollo minus, quod si sacra dona duorum
Junxeris, alterius mox honor alter erit.
(238) Ex lib. 12. Epig. 11.
FRIDERICO TAUBMANNO.
Taubmanno dic, Musa, tuo cum laude salutem:
Nam quis Gorgoneis plus madefactus aquis?
Cujus Pimplea lyra dulcior exit ab arce?
Quem plus Castalio de grege Pallas amat?
Quod si forte queat magnis paulisper abesse
Fac Claria lustret metra pusilla face:

p.154
Et tribus exigui puerile melisma valoris
Condecoret verbis; Francus Apollo probat.
(239) AD CONTUBERNALEM ET SYMPATRIOTAM
EXOPTATISSIMUM
DE PRINCIPIIS RERUM NATURALIUM
EXTRINSECIS
DISPUTANTEM.
HENRICUS ALBERTIUS.
Anagram.
HIC ARS VIRET LUBENS.
Nullus ut invita quicquam tentare Minerva
Possit, ni bobus littus arare velit:
Sic animi docilis florenti promitur agro
Uberior fructus, fertiliorque seges.
Ergo rite facis, quod dum tibi cuncta lubenter
Ars, aetas, ardor, mens, animusque virent;
Nocturnis valeas solide impallescere chartis
Atque Cleanthea quaerere fruge decus;
Quin examinibus tua subdere colla virorum
Nec dubites, quorum pectora Phoebus alit;
Praesidis auxilio culti, cui culta cerebrum
Mnemosyne finxit, cui Venus ora regit.
Huc huc quisquis erit de hircosa centurionum
Gente, solens tales ore referre logos:
Hafniadum soboles, soboles virtutis avitae
Lippa manet: semper tressis agaso manet.
Limina quod proavum gnatis frigescere fas sit,
Atque peregrinis jura paterna dare.

p.155
Palleat infelix, oculos licet unctus aceto
Mordaci, cernat crimina falsa dari.
En exempla notat Pallas contraria nugis.
Et Themidos plantas proluit imbre suo,
Hafniadum soboles, soboles virtutis avitae
Plena manet, patriae lausque decusque suae.
Limina cui proavum fas non frigescere, jura
Linquere et ignotis velle paterna viris.
Hoc est quod studeat, quod et utraque palleat hoc est
Hafniadum proles Palladis arva colens.
Perge Heliconiadum decus, et nova gloria perge,
Dum viret hic aetas ars animusque lubens
Socratico inque sinu Sophiae te nectare pasce,
Quo facilem captet te Themis inde sibi,
Ac per te tandem veri Dea fulgeat alma,
Saepius hinc doctum dis Aleberte, puta.
Deproperabat Claudius Plumius
Haf. J. U. St.
FINIS.

p.156